ความเชื่อและหลักธรรมของศาสนาฮินดู DF 404 ศาสนศึกษา หน้า 95
หน้าที่ 95 / 481

สรุปเนื้อหา

ชาวฮินดูเชื่อว่าโลกมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลาย โดยการบูชาเทพเจ้าทั้ง 3 องค์ คือ พระพรหม พระวิษณุ และพระศิวะ ซึ่งแต่ละองค์มีความสำคัญในกระบวนการสร้างสรรค์โลก ในฐานะที่เป็นเทพเจ้าสูงสุด พระพรหมเป็นผู้สร้าง ซึ่งวิถีชีวิตของผู้คนเป็นไปตามพรหมลิขิต แต่ยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยการกระทำดีและการบูชาพระองค์ การเข้าสู่โมกษะเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต เมื่อหลุดพ้นจากกองกิเลสและกองทุกข์ และกลายเป็นหนึ่งเดียวกับพระปรมาตมัน ซึ่งไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป วิญญาณตามความเชื่อของชาวฮินดูเป็นอมตะ และการเกิดใหม่เหมือนการสวมเสื้อผ้าใหม่

หัวข้อประเด็น

-การบูชาเทพเจ้าฮินดู
-บทบาทของพระพรหม
-วิญญาณและการเกิดใหม่
-การเข้าสู่โมกษะ
-หลักความเชื่อในศาสนาฮินดู

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ชาวฮินดูเชื่อว่าโลกมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลายไปในที่สุด การบูชาเทพเจ้าทั้ง 3 องค์ เหล่านี้เป็นลักษณะของบุคลาธิษฐาน คือถือบุคคลเป็นใหญ่ เป็นการบูชาให้รู้สึกสภาวธรรม 3 ประการ นั่นคือโลกเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลายไป 3.6 พระเจ้าสูงสุดของศาสนาฮินดู ศาสนาฮินดูมีระยะเวลาแห่งการพัฒนาตนเองมายาวนานมาก ความเชื่อในพระเจ้าสูงสุด ผู้สร้างโลกได้เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย โดยเริ่มแรกสมัยที่เป็นศาสนาสนาตนะมีความเชื่อ ในพระเจ้าตามแบบศาสนาดั้งเดิมของชาวพื้นเมือง และนับถืออำนาจลึกลับทุกชนิดที่แฝงใน ธรรมชาติ ต่อมาเมื่อเกิดคัมภีร์พระเวท พระเจ้าได้พัฒนาเปลี่ยนแปลงไปตามระยะเวลา โดย เริ่มจากพระพรหมจนในที่สุดได้เปลี่ยนมาเป็นพระศิวะบ้าง และพระวิษณุบ้าง ต่อเมื่อได้มีการ พัฒนาจากศาสนาพราหมณ์มาเป็นฮินดูหรือพราหมณ์ใหม่ คำสอนในเรื่องพระเจ้าได้ปรากฏ มาอยู่ในรูปของพระปรมาตมัน พระเจ้าผู้ไม่มีรูปกายแต่ทรงสำแดงองค์ออกมาเป็น 3 รูป ได้แก่ พระพรหม พระวิษณุ พระศิวะ ดังนั้น จุดหมายสุดท้ายของศาสนาฮินดูในปัจจุบัน คือ การเข้าสู่ โมกษะ ซึ่งผู้ที่จะเข้าถึงได้ต้องสามารถหลุดพ้นจากกองกิเลสและกองทุกข์ เมื่อหลุดพ้นแล้วจะ เป็นหนึ่งเดียวกับพระปรมาตมัน ซึ่งไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป 3.7 หลักความเชื่อและจุดหมายสูงสุด ศาสนาพรมหมณ์-ฮินดู เชื่อว่าพระพรหมเป็นเทพเจ้าสูงสุด ทรงเป็นผู้สร้างโลกและ สรรพสิ่งตลอดทั้งกำหนดโชคชะตาของคนและสัตว์ เพราะฉะนั้นวิถีชีวิตของแต่ละคนจึงเป็นไป ตามพรหมลิขิต แต่คนก็อาจเปลี่ยนวิถีชีวิตได้ หากทำให้พระพรหมเห็นใจและโปรดปราน โดย การบวงสรวงอ้อนวอนและกระทำความดีต่อพระองค์ ผู้ที่พระองค์ทรงโปรดหากตายไปก็จะไป เกิดในสุคติภูมิ และถ้าหากโปรดเป็นที่สุด ก็จะได้ไปอยู่กับพระองค์ชั่วนิรันดร แต่ถ้าไม่ทรง โปรดก็จะไปเกิดในทุคติภูมิ ได้รับทุกข์เวทนาแสนสาหัส ชาวฮินดูเชื่อว่าวิญญาณเป็นอมตะจึง ไม่ตายตามร่างกาย ที่ว่าตายนั้นเป็นเพียงวิญญาณออกจากร่างกาย เพราะร่างกายทรุดโทรม จนอาศัยอยู่ไม่ได้เท่านั้น วิญญาณก็จะไปถือเอาร่างใหม่ หรือที่เรียกว่า เกิดใหม่ ดุจคนสวม เสื้อผ้าเมื่อใช้นานไปก็เก่าคร่ำคร่า ก็ไปหาชุดใหม่สวมก็ฉันนั้น เพราะฉะนั้นวิญญาณจึงไม่มี ฟื้น ดอกบัว, ศาสนาเปรียบเทียบ, พิมพ์ครั้งที่ 3, 2549 หน้า 38. 80 DOU ศ า ส น ศึกษา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More