ข้อความต้นฉบับในหน้า
1822) ซึ่งรับเอาความคิดในเรื่อง หยิน - หยาง รวมทั้งการเซ่นไหว้ของประชาชนตาม
ประเพณีโบราณเข้าไว้ในหลักการด้วย
คำว่า หยิน - หยาง นั้นโปรดทราบว่าเป็นระบบของโลก ระหว่างความมืดกับความสว่าง
ความชั่วกับความดี อันเป็นของคู่กัน คือ หยิน เป็นสิ่งแทนความมืดและความชั่ว ส่วนหยาง
เป็นสิ่งแทนความสว่างและความดี
เมื่อมีคำว่า ผู้นับถือศาสนาขงจื้อใหม่ ก็ทำให้คิดถึงพวกที่นับถือศาสนาขงจื้อเก่าซึ่งกา
ปฏิบัติก็แตกต่างกันออกไป แต่ถ้าจะจัดพวกที่นับถือศาสนาขงจื้อใหม่เป็นนิกายใหม่อีกนิกาย
หนึ่งก็ไม่ค่อยจะชัดเจนนัก
8.9 สัญลักษณ์ของศาสนา
1. สัญลักษณ์ศาสนาขงจื้อโดยตรง ได้แก่ รูปปั้น รูปหล่อ หรือรูปเขียนของขงจื้อเองซึ่ง
ประดิษฐานอยู่ในศาล
2. สัญลักษณ์อย่างอื่นคือ ภาพวงกลม แบ่งเป็น 2 ส่วน เท่ากันด้วยเส้นเว้า ที่เรียกใน
ภาษาจีนกลางว่า “หยิน - หยาง”
3. ถ้าไม่มีสัญลักษณ์ตามข้อ 1 - 2 เขาก็ใช้แผ่นป้ายจารึกนามขงจื้อ ในรูปการบูชาบรรพ
บุรุษที่ชาวจีนนิยมทำกัน คือ การจารึกชื่อผู้ตายในแผ่นป้าย แล้วตั้งไว้เพื่อบูชาเซ่นไหว้
4. สัญลักษณ์อีกอย่าง คือ รูปคนจีนแต่งตัวโบราณกำลังประสานมือแสดงคารวะต่อกัน
ศ า ส น า ข ง จื้อ
DOU 235