การเลือกตั้งสภาท้องถิ่นในศาสนาบาไฮ DF 404 ศาสนศึกษา หน้า 479
หน้าที่ 479 / 481

สรุปเนื้อหา

การเลือกตั้งสภาท้องถิ่นของบาไฮใช้การลงคะแนนลับ โดยไม่มีการเสนอชื่อหรือหาเสียง ผู้ถูกเลือกต้องมีคุณสมบัติตามที่โชกิ เอฟเฟนดิ กำหนดและมีความจงรักภักดี จนถึงปัจจุบัน ธรรมสภาแห่งชาติมีการเลือกตั้งทุกปี ผู้แทนจากแต่ละท้องถิ่นจะเข้าไปประชุมเพื่อเลือกผู้บริหารในระดับชาติ นอกจากนี้ สภายุติธรรมสากลทำหน้าที่ชี้แนะศาสนาระดับโลกและมีการเลือกตั้งทุก 5 ปีที่เมืองไฮฟา ประเทศอิสราเอล โดยสัญลักษณ์ของศาสนาบาไฮมีการแสดงออกอย่างชัดเจนถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์.

หัวข้อประเด็น

-การเลือกตั้งในศาสนาบาไฮ
-คุณสมบัติของผู้ถูกเลือก
-สภาแห่งชาติและสภาท้องถิ่น
-การประชุมแห่งชาติ
-สัญลักษณ์ของศาสนาบาไฮ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การเลือกตั้งสภาท้องถิ่นนี้จะใช้การลงคะแนนลับของบาไฮผู้ใหญ่ ก่อนการเลือกตั้งจะไม่มี การเสนอชื่อ ไม่มีการหาเสียง แต่คุณสมบัติของผู้ถูกเลือกเป็นไปตามเกณฑ์ของโชกิ เอฟเฟนดิ ซึ่งได้วางแนวทางไว้ก่อนที่จะถึงแก่กรรมว่าต้องเป็นผู้มีความจงรักภักดีอุทิศตนอย่างไม่เห็นแก่ตัว มีจิตใจที่ฝึกฝนมาดี มีความรู้ความสามารถเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป นอกจากธรรมสภาท้องถิ่นแล้ว ยังมีธรรมสภาแห่งชาติที่ทำหน้าที่บริหารกิจการระดับชาติ โดยประสานกับบาไฮทั้งประเทศ การติดต่อนี้จะผ่านทางข่าวสารบาไฮประจำเดือน ซึ่งนำมา อ่านในที่ชุมชนที่เรียกว่างานฉลองบุญ 19 วัน การเลือกธรรมสภาแห่งชาตินี้จะกระทำทุกปี โดยบาไฮในแต่ละท้องถิ่นเลือกผู้แทนแล้ว ผู้แทนเหล่านี้จะเข้าร่วมการประชุมแห่งชาติประจำปี ซึ่งนิยมจัดในวันสุดสัปดาห์ในช่วงเทศ กาลริสวัน (21 เมษายน-2 พฤษภาคม) ในการประชุมแห่งชาตินี้ ผู้แทนจะเลือกบาไฮ 9 คน เพื่อทำหน้าที่ธรรมสภาแห่งชาติในปีต่อไป สถาบันสูงสุดในระบบบริหารของพระบาฮาอุลลาห์ คือ สภายุติธรรมสากล ทำหน้าที่ ชี้แนะและอำนวยกิจการของศาสนาระดับโลก พวกนี้จะทำงานที่เมืองไฮฟา ประเทศอิสราเอล ปัจจุบันสภายุติธรรมสากลนี้มีสมาชิก 9 ท่าน และได้มีการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1963 นับจากนั้นมาจะมีการเลือกตั้งทุก 5 ปี โดยสมาชิกธรรมสภาแห่งชาติทุกคนจะมาร่วมการ เลือกตั้งนี้ในนามบาไฮของแต่ละประเทศ การประชุมครั้งนี้จะกระทำที่ศูนย์กลางแห่งโลก เมือง ไฮฟา ประเทศอิสราเอล 14.10 สัญลักษณ์ของศาสนา ในศาสนาบาไฮได้ทำรูปสัญลักษณ์เป็น 2 แบบ คือ แบบที่ 1 คือคำว่า ยาบาฮาอุลลาห์ภา เขียนตามแบบภาษาอาหรับ มีความหมายว่า ข้าแต่พระผู้ทรงความรุ่งโรจน์ เหนือความรุ่งโรจน์ แบบที่ 2 เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ เส้นบนหมายถึง ภพของพระเจ้า เส้นกลางหมายถึงพระศาสดา และเส้นล่างหมายถึงภพของมนุษย์ ส่วนเส้น แนวดิ่งหมายถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สืบจากพระเจ้าผ่านมาทางศาสนา เพื่อนำพระประสงค์ ของพระองค์มาให้มนุษย์ทราบ ส่วนดาวสองดวงบ่งบอกว่า ในยุคนี้มีพระศาสดาคือพระบ็อบ และพระบาฮาอุลลาห์ 464 DOU ศ า ส น ศึ ก ษ า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More