พระคัมภีร์เก่า: ความสำคัญและโครงสร้าง : หน้า 362/481

ก. พระคัมภีร์เก่า ได้รับการยอมรับนับถือว่าเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ร่วมกันทั้งชาวยิวและ ชาวคริสต์มีความจุประมาณ 3/4 ของคัมภีร์ไบเบิ้ลทั้งหมด ได้บันทึกไว้เป็นภาษาเฮบรูโบราณ และ ภายหลังได้แปลเป็นภาษาละตินและภาษาอังกฤษ แบ่งเป็น 3 ตอน คือ ตอนที่ 1 เพนทาทุก (Pentateuch) แปลว่า “หนังสือ 5 เล่ม” ซึ่งบางครั้งรวมเรียกว่า คัมภีร์โตราห์ (Torah) แปลว่า “กฎหมาย” เป็นคัมภีร์ส่วนที่ได้บันทึกไว้ถึงการกระทำและ กฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่พระเจ้าได้ทรงกำหนดให้ชาวยิวยึดถือปฏิบัติ ในเชิงประวัติแล้วอาจกล่าวได้ว่า เพนทาทุกเป็นหนังสือที่ว่าด้วยการเริ่มต้นของชาวยิว 5 เล่ม คือ ปฐมกาล (Genesis) หนังสือเล่มแรก กล่าวคือความเป็นมาของ จักรวาลและมนุษยชาติรวมทั้งเรื่องราวของมนุษย์คู่แรก คือ อาดัมและอีวา เรื่อยมาจนถึงอับราฮัม ได้ทำสัญญาพิเศษต่อพระเจ้าสัญญานี้ได้สืบทอดต่อมาในบรรดาลูกหลานของอับราฮัมซึ่ง เป็นต้นตระกูลของชาวอิสราเอลนั่นเอง อพยพ (Exodus) เป็นหนังสือเล่มที่สอง กล่าวถึงเรื่องราวที่พระเจ้าได้ ช่วยชาวอิสราเอลให้รอดพ้นจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์ โดยทรงมอบหมายให้โมเสส เป็นผู้นำชาวอิสราเอลออกมาสู่ความเป็นอิสระ นอกจากนั้นพระเจ้ายังทรงสำแดงปาฏิหาริย์ให้ ปรากฏแก่สายตาของชาวอิสราเอลด้วย เช่น การช่วยให้ชาวอิสราเอลรอดพ้นจากเงื้อมมือของ พวกอียิปต์ที่ทะเลแดง เป็นต้น จากนั้นก็กล่าวถึงพันธะสัญญาที่พระเจ้ามอบหมายให้แก่ชาว อิสราเอลผ่านโมเสสที่ภูเขาซิใน เรียกว่า “บัญญัติ 10 ประการ” เลวีนิติ (Leviticus) กล่าวถึงวิธีประกอบศาสนพิธีในกรณีต่าง ๆ รวมทั้ง กฎข้อห้าม โดยเฉพาะที่พวกพระต้องถือปฏิบัติโดยย่อ อาจกล่าวได้ว่าอพยพและเลวีนิติ เป็นรากฐานแห่งกฎเกณฑ์ที่จะรักษาไว้ซึ่งพันธะสัญญาที่ชาวอิสราเอลได้ถวายไว้แก่พระเจ้า กันดารวิถี (Numbers) และเฉลยธรรมบัญญัติ (Deuteronomy) เป็น หนังสือที่เล่าถึงประวัติของชาวอิสราเอลที่ เร่ร่อนอยู่นานถึง 40 ปี จนได้เข้าไปสู่ที่ราบโมอับ และ ในที่สุดก็จะได้เข้าสู่ดินแดนคานาอันซึ่งถือเป็นดินแดนแห่งพันธะสัญญา (Promised Land) ต่อไป ตอนที่ 2 ศาสดาพยากรณ์ (Prophets) พระคัมภีร์เก่าส่วนนี้เป็นบันทึกเรื่องราว คำสอน และคำทำนายของศาสดาพยากรณ์ของชาวยิวซึ่งเกิดขึ้นในสมัยต่าง ๆ กัน แบ่งเป็น บทย่อยได้ถึง 21 ตอน โดยเนื้อหาสาระแล้วอาจแบ่งเป็นภาคใหญ่ ๆ ได้ 3 ภาค คือ ภาคประวัติศาสตร์ ภาคศาสดาพยากรณ์ และภาคศาสดาพยากรณ์ย่อย (เพราะเรื่องราวของ ศ า ส น า คริสต์ DOU 347