ความสำคัญของการเลือกเส้นทางในชีวิตตามคำสอนของพระเยซู DF 404 ศาสนศึกษา หน้า 371
หน้าที่ 371 / 481

สรุปเนื้อหา

พระเยซูสอนให้คนเลือกสละความสุขทางโลกเพื่อเข้าหาอาณาจักรพระเจ้า โดยยกตัวอย่างข้อเปรียบเทียบว่า ยากกว่าสำหรับคนร่ำรวยที่จะแสดงความเคารพต่อพระองค์ เนื่องจากการยึดติดกับทรัพย์สมบัติอาจนำไปสู่การสูญเสียเกียรติยศและอิสรภาพ และการเลือกเส้นทางที่ถูกต้องคือการปฏิบัติตามพระบัญญัติที่จะนำไปสู่ชีวิตนิรันดรในสวรรค์ ข้อความที่พระเยซูทรงสอนเน้นให้มุ่งหวังชีวิตที่ดีกว่าผ่านการแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า การสะสมทรัพย์ในสวรรค์จึงมีความสำคัญกว่าการสะสมทรัพย์ในโลกนี้ เนื่องจากเป็นสิ่งที่ไม่สามารถถูกทำลายได้ และไม่มีใครสามารถลักขโมยได้.

หัวข้อประเด็น

-การเลือกเส้นทางชีวิต
-คำสอนของพระเยซู
-อาณาจักรพระเจ้า
-ความสำคัญของการสละทรัพย์
-ชีวิตนิรันดรในสวรรค์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระเยซูทรงสอนว่า การที่จะสละความสุขทางโลกเพื่อหันเข้าหาอาณาจักรพระเจ้า มิใช่จะปฏิบัติได้โดยง่ายดังที่ทรงเปรียบเทียบว่า “อูฐลอดรูเข็มยังง่ายกว่าคนร่ำรวยจะเข้า แผ่นดินสวรรค์” ความจริงทรัพย์สมบัติในตัวมันเองมิใช่สิ่งเลวร้ายแต่การที่มนุษย์ไปยึดติดมัน ทำให้เป็นอุปสรรคไม่อาจเข้าถึงอาณาจักรพระเจ้าได้ เนื่องจากคนเราจะเป็นข้าสองเจ้าบ่าว สองนายไม่ได้ ดังนั้นเมื่อจะยึดพระเจ้าก็ต้องสละสมบัติทางโลก เมื่อจะยึดสมบัติทางโลกก็ต้อง สละพระเจ้า ความยึดติดในสมบัติทางโลกเป็นสิ่งอันตราย เพราะเมื่อมนุษย์ตกเป็นทาสของสิ่ง เหล่านี้ เขาจะยอมเสียเกียรติยศ ชื่อเสียง อิสรภาพ ฯลฯ ความโลภ จะเข้ามาเกาะกุมจิตใจจน บุคคลนั้นไม่มีเวลาที่จะนึกถึงพระเมตตาคุณแห่งพระเจ้ามนุษย์จะต้องเลือกเอาระหว่างสองทางนี้ ส่วนอาณาจักรพระเจ้าในโลกหน้าหมายถึง การเข้าถึงชีวิตนิรันดรหลังจากตายแล้ว ซึ่งพระเจ้าเป็นผู้ทรงตัดสิน ผู้ใดปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์อย่างครบถ้วน และเชื่อใน พระองค์ จะได้เข้าแผ่นดินสวรรค์ คือมีชีวิตนิรันดร ไม่มีความทุกข์ยากใด ๆ ตลอดไป ส่วน ผู้ฝ่าฝืนบัญญัติจะถูกตัดสินให้ลงนรก ได้รับความทุกข์อย่างสาหัสจากไฟเผาผลาญ ลักษณะคำสอนของพระเยซู พระองค์ทรงเน้นให้มนุษย์มุ่งหวังชีวิตที่ดีกว่า คือชีวิต ในอาณาจักรพระเจ้าหรือแผ่นดินสวรรค์ ตอนหนึ่งพระเยซูตรัสว่า “อย่าสะสมทรัพย์สมบัติไว้ สำหรับตัวในโลกนี้ ที่ตัวหนอนและสนิมอาจทำลายได้ ขโมยอาจลักเอาไปได้ แต่จงสะสมทรัพย์ สมบัติไว้ในสวรรค์ ที่หนอนหรือสนิมไม่อาจทำลายได้ และที่ขโมยไม่ลักเอาไปได้” และ “แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน” 12.6.4 พระเจ้าผู้เป็นอันติมสัจจ์ พระเจ้าของศาสนาคริสต์คือ พระยะโฮวาห์ ซึ่งเป็นองค์เดียวกับพระเจ้าของศาสนายิว ดังที่กล่าวมาแล้ว พระเยซูคงถือหลักเดิมอันเกี่ยวกับพระเจ้าของยิว แต่ได้มีการดัดแปลง บางประการ เช่น การยกฐานะของพระเจ้าซึ่งเป็นพระเจ้าของชาวยิวโดยเฉพาะแต่เดิมมาให้ ทรงมีฐานะเป็นพระเจ้าของมวลมนุษย์ทั้งหลาย อันถือว่าเป็นศรัทธาที่บุคคลอุทิศต่อพระเจ้า ทรรศนะดังกล่าวเป็นที่เชื่อถือของชาวคริสต์มาจนถึงปัจจุบัน ดังพระบัญญัติ 2 ข้อที่พระเยซู 1 องค์การก็เคียนอินเตอร์เนชั่นแนล, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาใหม่ : มัทธิว 19, 2527 หน้า 23-24. 2 เล่มเดียวกัน, : มัทธิว 6. หน้า 19. 3 เล่มเดียวกัน, : มัทธิว 6. หน้า 33. 356 DOU ศ า ส น ศึ ก ษ า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More