ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระเยซูทรงสอนว่า การที่จะสละความสุขทางโลกเพื่อหันเข้าหาอาณาจักรพระเจ้า
มิใช่จะปฏิบัติได้โดยง่ายดังที่ทรงเปรียบเทียบว่า “อูฐลอดรูเข็มยังง่ายกว่าคนร่ำรวยจะเข้า
แผ่นดินสวรรค์” ความจริงทรัพย์สมบัติในตัวมันเองมิใช่สิ่งเลวร้ายแต่การที่มนุษย์ไปยึดติดมัน
ทำให้เป็นอุปสรรคไม่อาจเข้าถึงอาณาจักรพระเจ้าได้ เนื่องจากคนเราจะเป็นข้าสองเจ้าบ่าว
สองนายไม่ได้ ดังนั้นเมื่อจะยึดพระเจ้าก็ต้องสละสมบัติทางโลก เมื่อจะยึดสมบัติทางโลกก็ต้อง
สละพระเจ้า ความยึดติดในสมบัติทางโลกเป็นสิ่งอันตราย เพราะเมื่อมนุษย์ตกเป็นทาสของสิ่ง
เหล่านี้ เขาจะยอมเสียเกียรติยศ ชื่อเสียง อิสรภาพ ฯลฯ ความโลภ จะเข้ามาเกาะกุมจิตใจจน
บุคคลนั้นไม่มีเวลาที่จะนึกถึงพระเมตตาคุณแห่งพระเจ้ามนุษย์จะต้องเลือกเอาระหว่างสองทางนี้
ส่วนอาณาจักรพระเจ้าในโลกหน้าหมายถึง การเข้าถึงชีวิตนิรันดรหลังจากตายแล้ว
ซึ่งพระเจ้าเป็นผู้ทรงตัดสิน ผู้ใดปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์อย่างครบถ้วน และเชื่อใน
พระองค์ จะได้เข้าแผ่นดินสวรรค์ คือมีชีวิตนิรันดร ไม่มีความทุกข์ยากใด ๆ ตลอดไป ส่วน
ผู้ฝ่าฝืนบัญญัติจะถูกตัดสินให้ลงนรก ได้รับความทุกข์อย่างสาหัสจากไฟเผาผลาญ
ลักษณะคำสอนของพระเยซู พระองค์ทรงเน้นให้มนุษย์มุ่งหวังชีวิตที่ดีกว่า คือชีวิต
ในอาณาจักรพระเจ้าหรือแผ่นดินสวรรค์ ตอนหนึ่งพระเยซูตรัสว่า “อย่าสะสมทรัพย์สมบัติไว้
สำหรับตัวในโลกนี้ ที่ตัวหนอนและสนิมอาจทำลายได้ ขโมยอาจลักเอาไปได้ แต่จงสะสมทรัพย์
สมบัติไว้ในสวรรค์ ที่หนอนหรือสนิมไม่อาจทำลายได้ และที่ขโมยไม่ลักเอาไปได้” และ
“แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน”
12.6.4
พระเจ้าผู้เป็นอันติมสัจจ์
พระเจ้าของศาสนาคริสต์คือ พระยะโฮวาห์ ซึ่งเป็นองค์เดียวกับพระเจ้าของศาสนายิว
ดังที่กล่าวมาแล้ว พระเยซูคงถือหลักเดิมอันเกี่ยวกับพระเจ้าของยิว แต่ได้มีการดัดแปลง
บางประการ เช่น การยกฐานะของพระเจ้าซึ่งเป็นพระเจ้าของชาวยิวโดยเฉพาะแต่เดิมมาให้
ทรงมีฐานะเป็นพระเจ้าของมวลมนุษย์ทั้งหลาย อันถือว่าเป็นศรัทธาที่บุคคลอุทิศต่อพระเจ้า
ทรรศนะดังกล่าวเป็นที่เชื่อถือของชาวคริสต์มาจนถึงปัจจุบัน ดังพระบัญญัติ 2 ข้อที่พระเยซู
1 องค์การก็เคียนอินเตอร์เนชั่นแนล, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาใหม่ : มัทธิว 19, 2527
หน้า 23-24.
2 เล่มเดียวกัน, : มัทธิว 6. หน้า 19.
3 เล่มเดียวกัน, : มัทธิว 6. หน้า 33.
356 DOU
ศ า ส น ศึ ก ษ า