เส้นทางสู่สันติ: ความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตและการปล่อยวาง : หน้า 23/591

Bsu: sill เส้นทางสู่สันติ วันเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว นําเอาความชรามาสู่ตัวเรา ความตายก็รุกคืบใกล้เข้ามาทุกขณะ ชีวิตมนุษย์มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ไม่ช้าต้องเสื่อมสลายไป สิ่งต่างๆ ในโลก ไม่ว่าจะเป็นบุตรเป็นธิดา ทรัพย์สินเงินทอง ญาติพี่น้อง ไม่อาจติดตามตัวเราไปปรโลกได้ มีแต่บุญกุศลที่สั่งสมไว้ดีแล้วเท่านั้น ที่จะเป็นดั่งเงาติดตามตัว เราไป นักปราชญ์ในกาลก่อน ท่านจะสอนว่า ยศและลาภหาบ ไปไม่ได้แน่ เหลือไว้แต่ต้นทุนบุญกุศล ทิ้งสมบัติทั้งหลายให้ปวงชน ร่างของตนเขาก็เอาไปเผาไฟ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพิจารณาลึกซึ้งยิ่งไปกว่านั้น อีกว่า การจะทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายนั้น ต้องละ คลายจากโลกามิส ซึ่งเป็นเหยื่อล่อของพญามาร ที่ทำให้หลง เวียนวนอยู่ในสังสารวัฏ อันหาเบื้องต้นท่ามกลางและที่สุดไม่ได้ เบญจกามคุณทั้งห้านี่แหละคือเหยื่อล่อที่ทำให้ติดข้องอยู่ในภพ ทั้งสาม เหมือนปลาติดเบ็ดของนายพราน จะหลุดพ้นจากวังวน ของชาติชรามรณะนี้ได้ ต้องมุ่งสู่สันติคือการฝึกฝนใจให้สงบ หยุดนิ่งเพียงวิธีเดียวเท่านั้น ดังเช่นพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ท่านมีสติปัญญามองเห็น เหยื่อล่อคือเบญจกามคุณว่าเป็นเหตุให้มนุษย์ต้องทำลายล้างกัน ครอบครัวแตกแยก แม้ญาติพี่น้องก็กล้าที่จะประทุษร้ายต่อกันได้ เพื่อนยังทําลายเพื่อน เพราะมุ่งหวังเพียงให้ได้กามคุณทั้งหลาย