คำสอนเกี่ยวกับความโง่และอิจฉาริษยา : หน้า 299/591

ธรร คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์ ២៩៨ หากไม่มีก้อนหินก้อนดินเล็กๆ น้อยๆ แล้ว ภูเขาจะตั้งอยู่ได้อย่างไร บุคคลที่ทําเช่นนี้ถือว่าไม่ฉลาด ยิ่งหากเป็นบุคคลที่มัวเมาในยศ ก็ยังเป็นการเบียดเบียนตน และบุคคลอื่นๆ ให้ได้รับความลำบาก และความทุกข์ ดังเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วในอดีต ดังนี้ *เมื่อพระบรมศาสดาประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน ได้ ทรงทราบว่า ภิกษุทั้งหลาย ต่างพากันกล่าวโทษของพระเทวทัต ในธรรมสภาว่า แม้พระเทวทัตมองดูพระพักตร์อันทรงสิริ เหมือนดวงจันทร์เต็มดวง และพระอัตภาพอันประดับด้วย อนุพยัญชนะ ๘๐ และมหาปุริสลักษณะ ๓๒ ประการของ พระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ก็ไม่อาจยังจิตให้เลื่อมใสได้ มิหนำซ้ำ ยังอิจฉาริษยาอีกด้วย ยิ่งมีผู้กล่าวว่า ธรรมดาพระพุทธเจ้า ทั้งหลายทรงประกอบด้วยอธิศีล อธิจิต อธิปัญญา ยากที่ใครจะ หยั่งถึงก็ยิ่งเพิ่มแรงริษยามากขึ้นอีก ครั้นพระศาสดาเสด็จมาถึงแล้วตรัสถามภิกษุถึงสาเหตุ ของการสนทนากัน เมื่อทราบความนั้นแล้วจึงตรัสว่า “ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย มิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น ที่เทวทัตกระทำการริษยา ต่อเรา ในเมื่อมีผู้กล่าวถึงคุณของเรา แม้ในปางก่อนก็เคยทำมา *มก. เล่ม ๕๖ หน้า ๔๖๙