ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ขออย่าง พระอริยเจ้า
២៨០
เพราะคิดว่า ขึ้นชื่อว่าการขอของรัก ย่อมไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่
พอใจของชนเหล่าอื่น” จากนั้นพระพุทธองค์ได้นำอดีตนิทาน
มาตรัสเล่าว่า
ชาติหนึ่ง พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลพราหมณ์ใน
หมู่บ้านแห่งหนึ่ง
พวกหมู่ญาติพากันตั้งชื่อท่านว่าอัฏฐิเสนกุมาร
เมื่อเจริญวัยขึ้น ท่านได้ศึกษาเล่าเรียนจนเจนจบ เป็นที่รักของ
ครูบาอาจารย์ยิ่งนัก แต่ด้วยอานุภาพแห่งเนกขัมมบารมีที่ได้
สั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ทำให้ท่านเห็นโทษเห็นภัยในกาม
ทั้งหลายว่า กามทั้งหลายมีทุกข์มาก เป็นต้นทางแห่งทุกข์ จึง
ออกบวชเป็นฤๅษี ปฏิบัติธรรมอยู่ในป่าหิมพานต์เป็นเวลานาน
จนกระทั่งได้ฌานสมาบัติ และอภิญญาสมาบัติ
หลังจากที่อยู่ป่ามายาวนาน พระโพธิสัตว์ปรารถนาจะ
เปลี่ยนบรรยากาศ และรสชาติของการขบฉัน จึงเดินทางเข้า
มาในเมืองพาราณสี จนมาถึงพระราชอุทยาน รุ่งขึ้นได้เดิน
ภิกขาจารมาถึงพระลานหลวงด้วยอากัปกิริยาที่งดงามน่าเลื่อมใส
พระราชาทอดพระเนตรเห็นแล้วทรงเกิดความเลื่อมใสศรัทธา
จึงให้ราชบุรุษนิมนต์ท่านเข้ามาในพระราชวัง อาราธนาให้นั่งที่
พื้นปราสาทที่ตกแต่งอย่างดี แล้วได้ถวายโภชนะที่ประณีต
หลังจากฤๅษีโพธิสัตว์ฉันภัตตาหารแล้ว ได้กล่าวอนุโมทนากถา
พระราชาทรงฟังอนุโมทนากถาอันประกอบด้วยธรรมเช่นนั้นแล้ว