สำรวมอินทรีย์ นำ ชีวี พ้นทุกข์ : หน้า 167/591

Bsual สำรวมอินทรีย์ นำ ชีวี พ้นทุกข์ ๑๖๖ *ครั้งหนึ่ง เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ชีพ อยู่ทรงประกาศพระศาสนา ยังสรรพสัตว์ทั้งหลายเป็นจํานวน มากให้ดื่มอมฤตธรรม ให้เข้าถึงบรมสุข คือพระนิพพาน แต่ยังมี พุทธสาวกอีกเป็นจํานวนมากที่ยังไม่ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต ยังไม่หมดสิ้นอาสวกิเลส ครั้นได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้ว เกิดมหาปีติ ได้ตัดสินใจสละความสุขสบายในทางโลกออกบวช บำเพ็ญสมณธรรมตามรอยพระบาทของพระศาสดา ในจำนวนนั้น ได้มีกุลบุตรหนุ่มท่านหนึ่งตัดสินใจออกบวชเช่นกัน มีความ ปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะบำเพ็ญเพียรทำอาสวกิเลสให้หมด สิ้นไป ทุกๆ วันท่านได้บำเพ็ญสมณธรรมไม่เคยขาด แต่สิ่งที่เรา คาดไม่ถึงยังมีอีกมากมายซึ่งอาจเกิดขึ้นได้เสมอ วันหนึ่ง พระภิกษุรูปนั้นเดินบิณฑบาต ได้ทอดสายตาลง ต่ำ ก้าวเดินบิณฑบาตด้วยความสงบสำรวมตามปกติ จนกระทั่ง ไปถึงบ้านหลังหนึ่ง เพียงชั่วขณะจิตแวบเดียวเท่านั้นที่ท่านละ จากการทอดสายตาลงต่ำ แล้วช้อนตาขึ้นมองตามปกติ พลัน สายตาของท่านพบหญิงสาวคนหนึ่ง ที่มีรูปร่างสวยงามจับใจ ประกอบกับในอดีตชาติเคยเกิดมาพบกัน มีความหลังด้วยกัน มาก่อน ทำให้กิเลสอาสวะอันเป็นกระแสที่นอนเนื่องมานาน *มก. เล่ม ๕๙ หน้า ๙๑