ข้อความต้นฉบับในหน้า
การหว่านไถ อย่างอริยะ
៥២៨
ทุกครั้งที่เราได้นั่งหลับตาเจริญสมาธิภาวนา นำใจมา
หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ธาตุธรรม เห็น ว่า คิด รู้
ในตัวเรา จะถูกกลั่นให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ ความบริสุทธิ์เป็นทาง
มาแห่งความสุข ซึ่งความสุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งนี้ เป็นสิ่งที่
มวลมนุษยชาติต่างปรารถนา เพราะเป็นสุขที่เสรี กว้างขวาง
ไร้ขอบเขต เป็นสันติสุขภายในที่นำมาซึ่งสันติภาพภายนอก
อีกทั้งเป็นเหตุให้ขจัดกิเลสอาสวะ และให้เข้าถึงพระธรรมกายที่
อยู่ภายในตัวอีกด้วย
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน เทวหิตสูตร ความว่า
“ปุพเพนิวาส โย เวที
สคฺคาปายญฺจ ปสฺสติ
อโถ ชาติกุขย่ ปตฺโต
อภิญญา โวสิโต มุนิ
เอตฺถ ทชฺชา เทยุยธมฺม
เอตฺถ ทินฺนํ มหปุผล
เอว์ หิ ยชมานสฺส
เอวํ อิชฺฌติ ทกฺขิณา
ผู้ใดรู้ขันธ์ที่เคยอาศัยในกาลก่อน แลเห็นสวรรค์
และอบาย บรรลุพระอรหัตอันเป็นที่สิ้นชาติ อยู่จบ
พรหมจรรย์แล้วเพราะรู้ยิ่ง เป็นมุนี บุคคลพึงให้ไทยธรรมใน
ผู้นี้ ทานที่ให้แล้วในท่านผู้นี้มีผลมาก ทักษิณาย่อมสำเร็จแก่
บุคคลผู้บูชาอย่างนี้"
เราทุกคนต่างตระหนักกันดีแล้วว่า การสั่งสมบุญด้วย