ความโกรธและผลกระทบที่เกิดขึ้น : หน้า 118/591

ธรรมะเพื่อประช ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์ ๑๑๗ เราหรือไม่” ดาบสตอบว่า “สิ่งที่เราให้แก่ท่านนั้น มีค่ามากกว่า ทรัพย์เสียอีก เพราะเป็นประโยชน์ใหญ่ในสัมปรายภพของ ท่านเอง ค่าจ้างคือสิ่งที่เราสั่งสอนนี้ จะเป็นประโยชน์แก่ท่าน ตลอดกาลนาน” นายเรือจึงแสดงความฉุนเฉียวบริภาษว่า “เราไม่ต้องการถ้อยคำ เราจะเอาทรัพย์” พระดาบสมีความ อดทนพร่ำสอนต่อว่า “ขอท่านจงมีสติเถิด อย่าให้ความโกรธ เผาลนท่านเลย ท่านจงระงับโทสะที่เป็นเหมือนเพชฌฆาต ประหารตัวท่านเองเถิด” เขาโกรธจัดจนระงับอารมณ์ไม่ได้ จึงผลักพระดาบสให้ ล้มลงที่ริมฝั่งแม่น้ำ แล้วชกต่อยพระดาบส พระดาบสผู้มีฤทธิ์ ไม่ปรารถนาจะทำร้ายใคร ท่านจึงไม่ต่อสู้ ขณะเดียวกันนั้นเอง ภรรยาของเขากำลังนำอาหารมาให้ เห็นสามีกำลังทำร้าย พระดาบส จึงรีบเข้าไปห้าม เขาพาลไปตบตีภรรยาซึ่งมีครรภ์แก่ อีก ทำให้บุตรในครรภ์แท้งไป ผู้คนกลุ่มหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์นั้น กรูกันเข้ามาขวาง จับเขาซ้อมจนกระทั่งโชกเลือด แล้วจับมัด ตัวไปถวายพระราชา พระเจ้าพาราณสีทรงพระพิโรธมาก แต่ พระดาบสห้ามปรามไว้ พระองค์จึงลงอาญาตามสมควรแก่โทษ พระบรมศาสดาตรัสเรื่องนี้แล้วทรงสอนว่า เพราะ ความโกรธยังความพินาศให้กับคนแจวเรือนั้น สำรับกับข้าว