หน้าที่และคุณธรรมในชีวิต : หน้า 433/591

ธรร ผู้มีความเที่ย ยงธรรม ๔๓๒ ทุกคนที่เกิดมาต่างมีหน้าที่ด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ใครจะ มีหน้าที่อะไร หรือมีหน้าที่มากน้อยแค่ไหน ที่ไม่มีหน้าที่นั้นคงไม่มี เช่นตั้งแต่เกิดมา เราต้องเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ ถ้าเรามีพี่เราก็ ต้องเป็นน้องที่ดี ถ้าเรามีน้องเราก็ต้องทำตัวให้เป็นพี่ที่ดี เมื่อ เข้าโรงเรียนก็เป็นนักเรียนที่ดีของครูบาอาจารย์ เมื่อมีครอบครัว ก็ต้องทำหน้าที่พ่อบ้านแม่บ้านที่ดี ยิ่งมีหน้าที่การงานใหญ่โตก็ ยิ่งต้องมีคุณธรรม คุณธรรมเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องมีไว้ประจำใจ ยิ่งบุคคล ใดรับราชการเป็นตัวแทนของประชาชน ได้รับมอบหมายให้ บริหารประเทศ ยิ่งต้องเป็นผู้ทรงความยุติธรรม ต้องเป็นคน เที่ยงตรง ไม่โอนเอน ไม่ใช่เห็นแต่ประโยชน์ตนเพียงอย่างเดียว แล้วทําความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น หากเป็นเช่นนี้ นอกจากจะไม่ เป็นที่รักแล้ว แม้ตนเองก็จะเอาตัวไม่รอด เพราะฉะนั้น ผู้ทำ หน้าที่เพื่อส่วนรวมต้องมีใจมั่นคง ยึดถือคุณธรรมเป็นหลัก แม้ ชีวิตก็ไม่เสียดาย มิใช่หวังเพียงแค่อามิสเล็กน้อย แล้วละเลยธรรม อย่างนี้ถือว่า ไม่ตั้งอยู่ในธรรม และหน้าที่ที่สำคัญที่สุดของเรา ทุกๆ คนก็คือ หน้าที่ในการแสวงหาธรรมภายในเพื่อขจัด กิเลสอาสวะ สิ่งนี้เป็นหน้าที่ที่เราจะต้องรักษาไว้ยิ่งชีวิต มีวาระพระบาลีที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า