สำรวมอินทรีย์ นำ ชีวี พ้นทุกข์ : หน้า 165/591

Bsual สำรวมอินทรีย์ นำ ชีวี พ้นทุกข์ ๑๖๔ การเดินทางในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และ เบื้องปลายไม่ได้นี้ หมู่สัตว์ถูกอวิชชา คือความไม่รู้แจ้ง เห็นจริงในชีวิตปิดบังเห็น จำ คิด รู้ ให้มืดมนอนธกาล เมื่อ เกิดมาแล้ว ล้วนตกอยู่ในความประมาท มัวเมาในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสอันเป็นบ่วงแห่งมาร ร้อยรัดไว้ ทำให้เพลิดเพลิน จนหลงลืมเป้าหมายดั้งเดิมที่เกิดมาเพื่อแสวงหาหนทาง ของพระนิพพาน มนุษย์ถูกอวิชชาเข้าครอบงำจิตใจเช่นนี้ มายาวนาน ทำให้ไม่เคยคิดถึงคำถามของชีวิตที่ว่า เกิดมาทำไม ตายแล้วจะไปไหน และมีอะไรเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของ ชีวิต หากได้มีโอกาสตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการ หมั่นตรีกระลึกนึกถึงศูนย์กลางกายตลอดเวลา เมื่อใจถูกกลั่น ให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ ย่อมจะรู้เห็นเรื่องราวของชีวิตไปตาม ความเป็นจริง มีวาระพระบาลีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า “โย จ อุปฺปตินํ อตฺถ์ อมิตตวสมเนวติ น ขิปฺปมนุพุชฺฌติ ปจฺฉา จ อนุตปฺปติ ก็ผู้ใด รู้ไม่เท่าทันเหตุที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน ผู้นั้นย่อม ตกอยู่ในอานาจของศัตรู และจะเดือดร้อนในภายหลัง โย จ อุปปตินํ อตฺถ ขิปฺปเมว นิโพธติ