แม่มดในป่าช้า : หน้า 409/591

Bsu: sill เหตุอย่างเดียวกัน แต่ได้ผลต่างกัน ៤០៨ และแม่มดก็ไปกราบทูลแผนการทั้งหมดนั้นให้พระราชธิดา รับรู้ด้วย พระราชธิดาก็รับคำ ในวันที่จะไปทำพิธีในป่าช้า แม่มดได้ให้สัญญาณพระภาคิไนย แล้วมุ่งสู่ป่าช้าพร้อมด้วย ทหารจำนวนมาก แม่มดได้พูดขู่ให้พวกทหารทั้งหมดที่ไปด้วย กันเกิดความหวาดกลัวว่า “เมื่อเราวางพระธิดาบนเตียง คนตาย ที่อยู่ใต้เตียง จะจามขึ้นมา และจะลุกจากเตียง หากเขาเห็นผู้ ใดก่อน ก็จะจับผู้นั้นทันที พวกท่านจงระวังตัวให้ดีอย่าประมาท” เมื่อพระภาคิไนยไปถึงป่าช้าก่อน ทรงบรรทมตาม แผนการนั้น ต่อมา เมื่อแม่มดมาถึงก็อุ้มพระธิดาขึ้นสู่แท่นพิธี วางพระธิดาลงบนเตียง ขณะเดียวกันนั่นเอง พระภาคิไนยก เอาพริกป่นใส่จมูกแล้วก็จามทันที แม่มดแกล้งร้องเสียงดังลั่น วิ่งหนีไปก่อนคนอื่น พวกทหารทุกคนต่างพากันทิ้งอาวุธหนีตาม ไปด้วย จากนั้นพระภาคิไนยได้พาพระราชธิดาไปสู่นิเวศน์ของ พระองค์ เมื่อพระราชารู้เรื่องราวทั้งหมด ทรงดำริว่า อันที่จริง เราก็เลี้ยงนางไว้เพื่อยกให้หลานอยู่แล้ว เหมือนทิ้งเนยใสลงใน ข้าวปายาส พระองค์จึงมอบพระธิดาให้หลานในเวลาต่อมา และยังมอบราชสมบัติให้หลานเป็นพระราชาองค์ต่อไปอีกด้วย วันหนึ่ง เมื่อพราหมณ์นักดูดาบนั้นมาเข้าเฝ้าพระราชา