ธรรมะเพื่อประชาชน: การใช้ทรัพย์อย่างชาญฉลาด : หน้า 494/591

ธรรมะเพื่อประชาชll จงฉลาดในการใช้ทรัพย์ ៤៩៣ เวลาในโลกมนุษย์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว อีกทั้งเมื่อผ่านไป ก็ไม่ผ่านไปเปล่า ยังได้นำความแก่ชรา ความเสื่อมของสังขารมาให้ สําหรับชีวิตของนักสร้างบารมีนั้น ต้องไม่ปล่อยให้สังขารเสื่อม ไปเปล่า แต่ต้องสร้างบุญไปพร้อมๆ กับเวลาที่ล่วงเลยไป ยิ่ง อายุเพิ่มขึ้นบุญบารมีก็ยิ่งต้องเพิ่มพูนขึ้นด้วย การใช้ชีวิตให้ผ่าน ไปด้วยการสร้างบุญเช่นนี้ ชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาทในการดำเนิน ชีวิต เกิดมาอย่างมีคุณค่า ได้ใช้ชีวิตคุ้มค่าสมกับที่ได้เกิดมาเป็น มนุษย์มาพบพระพุทธศาสนา มีวาระแห่งสุภาษิตใน สัปปุริสสูตร ความว่า “สัตบุรุษผู้ครอบครองทรัพย์ ย่อมเป็นประโยชน์ เกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก เทวดาย่อมรักษาเขาผู้อันธรรม คุ้มครองแล้ว เป็นพหูสูต สมบูรณ์ด้วยศีล และความประพฤติ เกียรติย่อมไม่ละผู้ตั้งอยู่ในธรรม ใครจะสามารถติเตียนผู้ตั้ง อยู่ในธรรม สมบูรณ์ด้วยศีล มีวาจาสัจ มีหิริในใจ เปรียบเหมือน แท่งทองชมพูนุท แม้เทวดาก็ชื่นชม แม้พรหมก็สรรเสริญ” สัตบุรุษทั้งหลายในโลกนี้ เป็นผู้ที่มีดวงปัญญาแจ่มใส สามารถแยกแยะได้อย่างแจ่มแจ้งว่า สิ่งใดเป็นประโยชน์มาก สิ่งใดเป็นประโยชน์น้อย หรือสิ่งใดไม่เป็นประโยชน์ จะรู้แจ้งทั้ง ในโลกนี้และหนทางที่จะไปสู่ปรโลก ผู้เป็นสัตบุรุษ แม้เมื่อมี