ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ผู้เสียหายทั้งส
าย ทั้งสองทาง
๓๐๗
ทรัพย์สินเงินทองอันเป็นที่รัก และพึงปรารถนาของมวลมนุษย์
แต่เมื่อจําเป็นต้องสูญเสียก็ต้องยอมแลกเปลี่ยน ในบางครั้ง
หลายคนยอมเสียเงิน เพื่อแลกกับเวลาที่สูญเสียไป เพราะเวลา
คือชีวิต ชีวิตมีค่า เพราะมีเวลาเหลืออยู่ หลายคนยอมเสียเวลา
เพื่อแลกกับอารมณ์ดีๆ แต่จะไม่ยอมสูญเสียอารมณ์ที่ดีๆ
เพราะอารมณ์ดี เป็นสิ่งมีค่ามากกว่าเงินตรา หากมีเวลาแต่ไม่มี
อารมณ์ดีๆ สิ่งที่มีอยู่ไร้ค่า มีเหมือนไม่มี เสียเงินย่อมดีกว่าเสีย
เวลา เสียเวลาย่อมดีกว่าเสียอารมณ์ดี ดังนั้นอารมณ์ดีๆ จึง
ควรมีอยู่ในดวงใจของเราเสมอ เพราะเมื่ออารมณ์ดีแล้ว ใจ
ของเราจะเปิดกว้าง จะรู้จักให้ รู้จักแบ่งปันและมีความสุข แม้
จะต้องสูญเสียสิ่งใดก็ตาม แต่ถ้าใจเราดี เราย่อมมีความสุข แม้
ต้องพลัดพรากจากของรักก็สามารถมีความสุขได้ เพราะไม่ได้
สูญเสียความบริสุทธิ์ของใจไป ตรงกันข้ามถ้าใจเราไม่ดี ใจเรา
ขุ่นมัว คับแคบ ไม่รู้จักสละแบ่งปัน เมื่อนั้นเราจะเป็นผู้ที่สูญเสีย
หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตไป กระทั่งอาจสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง
ดังเรื่องในอดีตดังนี้
*ครั้งพระบรมศาสดาประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน
*มก. เล่ม ๕๖ หน้า ๕๕๑