ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
คนมีเมตตา ชื่อว่ารักตนเอง
๑๕๕
ทุกคนในโลกล้วนรักตนเอง ไม่มีผู้ใดรักคนอื่นมากกว่า
ตนเอง เมื่อรักตนเองก็ควรจะทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้นกับกาย
วาจา ใจของตนให้มาก ด้วยการประกอบกุศลธรรม ทำทาน
รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา ถ้าไม่สร้างความบริสุทธิ์ให้
เกิดขึ้นกับตน ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ นอกจาก
จะได้ชื่อว่าไม่รักตนแล้วยังเป็นการลงโทษตนเองอีกด้วย
เพราะเมื่อใจไม่บริสุทธิ์ ความทุกข์ทรมานย่อมเกิดขึ้นทันที
บาปอกุศลจะได้ช่อง ทำให้เราพลั้งเผลอไปทำความผิดได้
แต่เมื่อทําความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้น เราย่อมหลุดพ้นจากสิ่งไม่ดี
ทั้งหลาย ความไม่บริสุทธิ์ก็เหมือนโคลนที่เปรอะเปื้อนผ้าขาว
ทําให้ผ้าที่เคยสะอาดกลับเลอะเทอะเปรอะเปื้อน คนที่ไม่สะอาด
คือ คนที่ประพฤติชั่ว เป็นเหมือนผ้าสกปรก ฉะนั้นเราต้อง
แสวงหาโอกาสในการทําความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจให้เกิดขึ้น
กับเรา เพื่อเราจะได้เป็นคนสะอาดทั้งภายในและภายนอก
อย่างแท้จริง
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน ราชสูตร ความว่า
“เมื่อตรวจตราด้วยจิตทุกทิศแล้ว หาได้พบผู้เป็นที่รัก
ยิ่งกว่าตนไม่ แม้สัตว์เหล่าอื่นก็รักตนมากเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น”