ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
ความชั่วแม้เล็กน้อย ไม่ควรทำ
๒๖๑
พระคาถาที่กล่าวข้างต้นนี้ เป็นถ้อยคำที่บ่งบอกว่า ใน
หัวใจของนักสร้างบารมีที่เกิดมาเพื่อสร้างบารมีนั้น ทุกลมหายใจ
ย่อมมีแต่ความปรารถนาที่จะทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้นแก่ตนเอง
และจะไม่ยอมทำบาปอกุศลแม้เพียงเล็กน้อย เพราะตระหนักดีว่า
บาปแม้เพียงเล็กน้อยย่อมเป็นมลทินของใจ อันจะทำให้เห็นจํา
คิดรู้ไม่บริสุทธิ์ผ่องใส เมื่อมีสภาวะจิตใจที่แช่มชื่นเบิกบานเช่นนี้
บัณฑิตผู้มีปัญญาเห็นประจักษ์ จึงทำความดีได้ง่าย และ
ทําความชั่วได้ยาก ในทางตรงกันข้าม คนชั่วผู้มีจิตใจฝักใฝ่แต่
บาปอกุศล ย่อมจะทําความชั่วได้ง่าย ทําความดีได้ยาก
การดารงชีวิตอยู่ในโลกนี้ เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เรา
จะต้องพบกับผู้คน อีกทั้งการดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมอย่างมี
ความสุข โดยบัณฑิตไม่ต้องตำหนิติเตียนนั้น เป็นสิ่งที่มีความ
สําคัญยิ่ง แต่หากผู้ใดได้รับคำตำหนิจากบัณฑิต แล้วนำข้อคิด
เหล่านั้นมาพินิจพิจารณาปรับปรุงแก้ไข ย่อมจะเป็นประโยชน์
แก่ตนเอง ดังเช่นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วในสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธ
เจ้ายังทรงพระชนม์ชีพอยู่
*ในครั้งนั้นพระพุทธองค์ประทับอยู่ที่วัดพระเชตวัน มี
*มก. เล่ม ๕๙ หน้า ๑๘๐