ข้อความต้นฉบับในหน้า
อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง
๕๔๖
ทุกชีวิตตั้งแต่เกิดมา จนกระทั่งเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ล้วน
บ่ายหน้าไปสู่ความตายทั้งสิ้น เพราะทุกชีวิตต่างต้องย่างก้าวไป
พร้อมกับกาลเวลา ที่นําความชราและความเสื่อมมาเยือน
ทุกขณะจิต พวกเรานักสร้างบารมีต้องให้ชีวิตก้าวไปพร้อมกับ
การสร้างความดี เราจะต้องใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดนี้สร้าง
บารมีให้เต็มที่ เพื่อทำสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดให้เกิดขึ้นทั้งต่อตัวเรา
และต่อชาวโลกด้วยการประพฤติปฏิบัติธรรม อีกทั้งต้องหมั่น
ฝึกฝนอบรมตนเองด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง เพราะเวลาที่ใจ
หยุดนิ่งเป็นเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเราทุกคน
ความว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปฐมสาราณียสูตร
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สาราณียธรรม 5 ประการนี้ คือ
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เข้าไปตั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
ประกอบด้วยเมตตาในเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ทั้ง
ต่อหน้าและลับหลัง แบ่งปันลาภทั้งหลาย ที่ประกอบด้วย
ธรรมได้มาโดยธรรม แม้โดยที่สุดบิณฑบาต ย่อมบริโภคร่วม
กันกับเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายผู้มีศีล ภิกษุเป็นผู้มีศีลไม่ขาด
ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นไท อันวิญญูชนสรรเสริญ อัน
ตัณหาทิฏฐิไม่ยึดถือ เป็นไปพร้อมเพื่อสมาธิ เสมอกันกับ
เพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ทั้งต่อหน้าและลับหลัง อนึ่ง