การสร้างบารมีและการหยุดนิ่งใจ : หน้า 547/591

อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง ๕๔๖ ทุกชีวิตตั้งแต่เกิดมา จนกระทั่งเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ล้วน บ่ายหน้าไปสู่ความตายทั้งสิ้น เพราะทุกชีวิตต่างต้องย่างก้าวไป พร้อมกับกาลเวลา ที่นําความชราและความเสื่อมมาเยือน ทุกขณะจิต พวกเรานักสร้างบารมีต้องให้ชีวิตก้าวไปพร้อมกับ การสร้างความดี เราจะต้องใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดนี้สร้าง บารมีให้เต็มที่ เพื่อทำสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดให้เกิดขึ้นทั้งต่อตัวเรา และต่อชาวโลกด้วยการประพฤติปฏิบัติธรรม อีกทั้งต้องหมั่น ฝึกฝนอบรมตนเองด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง เพราะเวลาที่ใจ หยุดนิ่งเป็นเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเราทุกคน ความว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปฐมสาราณียสูตร “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สาราณียธรรม 5 ประการนี้ คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เข้าไปตั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ประกอบด้วยเมตตาในเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ทั้ง ต่อหน้าและลับหลัง แบ่งปันลาภทั้งหลาย ที่ประกอบด้วย ธรรมได้มาโดยธรรม แม้โดยที่สุดบิณฑบาต ย่อมบริโภคร่วม กันกับเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายผู้มีศีล ภิกษุเป็นผู้มีศีลไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นไท อันวิญญูชนสรรเสริญ อัน ตัณหาทิฏฐิไม่ยึดถือ เป็นไปพร้อมเพื่อสมาธิ เสมอกันกับ เพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ทั้งต่อหน้าและลับหลัง อนึ่ง