ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ระแวงภัยที่ควรระแวง
๔๕๓
ทําให้เกิดพลังแห่งการเห็นแจ้งรู้แจ้ง และนําความสุขความ
สําเร็จให้บังเกิดขึ้นได้
หลังจากที่กุลบุตรเหล่านั้นบรรพชาอุปสมบทแล้ว ได้ทูล
ถามวิธีการปฏิบัติธรรม และรับโอวาทจากพระบรมศาสดา
ซึ่งพระองค์ทรงแนะนำการปฏิบัติ และให้ทุกๆ รูปตั้งใจบำเพ็ญ
เพียรกันอย่างเต็มที่ ครั้นได้รับโอวาทเป็นกำลังใจแล้ว พระภิกษุ
ทั้ง ๕๐๐ รูป ได้พากันไปปฏิบัติธรรมร่วมกัน ณ โกฏิสัณฐารกะ
ซึ่งเป็นโรงธรรมที่บำเพ็ญเพียรขนาดใหญ่ นั่งธรรมะรวมกันได้
ถึง ๕๐๐ รูป จึงเป็นสถานที่สัปปายะ เหมาะสมต่อการบำเพ็ญ
เพียรมาก
เมื่อภิกษุเหล่านั้นปฏิบัติธรรมกันไปได้ระยะหนึ่ง ต่างก็
ยังทำใจให้หยุดนิ่งไม่ได้เพราะถูกกามวิตกครอบงำ พระบรม
ศาสดา ทรงรู้ด้วยญาณทัสสนะอันบริสุทธิ์ และปรารถนาให้ภิกษุ
เหล่านั้นข้ามพ้นอุปสรรคคือกามวิตก จึงดำริว่า สาวกของเรา
กำลังเผชิญกับอุปสรรคที่คอยขัดขวางหนทางมรรคผลนิพพาน
เราควรตักเตือนพวกเธอให้ได้สติ พระองค์จึงทรงรับสั่งให้ประชุม
สงฆ์ขึ้นที่ภายในโกฏิสัณฐารกะ และตรัสว่า
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่า สิ่งที่ควรระแวง เธอ
ทั้งหลายก็ควรระแวง เธอต้องรู้เท่าทันกิเลสที่บังเกิดขึ้น