ธรรมะและชีวิตบนเกาะอุดมสมบูรณ์ : หน้า 196/591

ธรรมะเพื่อประชาช เทวดาเตือนภัย ១៩៥ อันน่ารื่นรมย์ พวกที่สำรวจเกาะได้ยินเสียงเพลงจึงเดินตาม เสียงนั้นไป พบบุรุษนั้นเข้า ก็ตกใจกลัวคิดว่าต้องเป็นยักษ์แน่ๆ ต่างง้างธนูเตรียมจะยิง เมื่อบุรุษนั้นเห็นคนง้างธนู ด้วยความกลัว จะถูกฆ่า จึงวิงวอนว่า “ฉันไม่ใช่ยักษ์ ฉันเป็นคนธรรมดา โปรด ไว้ชีวิตฉันเถิด” อ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนคนเหล่านั้นแน่ใจว่า เป็นมนุษย์ คนเหล่านั้นได้พูดคุยซักถามถึงสาเหตุที่มาอาศัยอยู่บน เกาะนี้ เขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง พลางพูดว่า “พวกท่านมา ถึงที่นี่ได้ด้วยบุญของตน เพราะเกาะนี้เป็นเกาะอุดมสมบูรณ์ ไม่ต้องลงมีอทําการงานใดๆ ก็มีชีวิตอยู่ได้อย่างสบาย ข้าวสาลี เกิดขึ้นเอง ขอเชิญพวกท่านอยู่กันอย่างสบายใจเถิด” ครั้นถูก ถามว่า แล้วอันตรายอย่างอื่นไม่มีหรือ เขาตอบว่า “ภัยอย่างอื่น ไม่มีหรอก แต่เกาะนี้มีอมนุษย์ครอบครอง หากพวกอมนุษย์เห็น อุจจาระและปัสสาวะของพวกท่านเลอะเทอะ พวกอมนุษย์จะ โกรธมาก ฉะนั้น เวลาจะขับถ่าย จึงขุดหลุมทรายแล้วเอา ทรายกลบด้วย ภัยบนเกาะนี้มีเพียงเท่านี้แหละ พวกท่านอย่า เผลอเรอล่ะ” ตั้งแต่นั้นมา พวกช่างไม้อาศัยอยู่บนเกาะนั้นอย่างสุข สบาย ในบรรดาช่างไม้ทั้ง 9,000 ครอบครัว มีช่างไม้ ๒ คน