ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เส้นทาง
างสู่สันติ
๒๕
ค่าจ้างมากกว่าพวกข้าพระองค์ ขอได้ทรงโปรดให้เขายิงเถิด
พระเจ้าข้า” พระราชาจึงรับสั่งให้อสทิสกุมารเข้าเฝ้า และให้ยิง
มะม่วงมาถวายพระองค์
พระกุมารเห็นเป็นโอกาสที่จะแสดงความสามารถของตน
จึงทรงนุ่งผ้าแดง ถือเมณฑกมหาธนู และโก่งสายสีแก้วประพาฬ
ขณะจะยิง ได้กราบทูลพระราชาว่า “ข้าแต่มหาราช พระองค์
ประสงค์จะให้มะม่วงพวงนี้ตกลงมาด้วยลูกศรตอนขึ้นหรือลูกศร
ตอนลง พระเจ้าข้า” พระราชารับสั่งว่า “พ่อคุณเอ๋ย เราเคย
เห็นแต่คนยิงลูกศรขึ้นไป แต่ยังไม่เคยเห็นการยิงลูกศรลงมา
ฉะนั้น เจ้าจงยิงให้ตกด้วยลูกศรตอนลงก็แล้วกัน” พระกุมาร
กราบทูลว่า “ข้าแต่มหาราช ลูกศรนี้จักขึ้นไปไกลจนถึงพิภพ
ท้าวจาตุมหาราช แล้วจักลงมาเอง ลูกศรนี้เมื่อปล่อยออกไป
จะไม่ส่ายไปส่ายมา แต่จะแหวกขึ้นไประหว่างกลางขั้วพวงมะม่วง
แล้วจะย้อนกลับมาทางเดิมตัดขั้วพวงมะม่วงให้หล่นลงมา
ขอพระองค์โปรดทอดพระเนตรเถิดพระเจ้าข้า” จากนั้นทรง
แผลงศรออกไป ลูกศร ทะลุผ่านกลางพวงมะม่วงขึ้นไปอย่าง
รวดเร็ว
พระกุมารรู้ว่า บัดนี้ลูกศรเห็นทีจะถึงสวรรค์ชั้นจาตุ
มหาราชิกาแล้ว จึงทรงยิงไปอีกดอกหนึ่ง ด้วยกำลังที่มากกว่า
ลูกศรที่ยิงไปครั้งแรก ลูกศรขึ้นไปกระทบท้ายลูกศรดอกแรกปัด