ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ทำความดีต้องมี กุศโลบาย
៥៤០
หวังว่า “จักทําความสงเคราะห์แก่พวกคนเข็ญใจ” ได้มองเห็น
ถนน สายนั้นอยู่นอกเมือง และมองเห็นผู้เฒ่าทั้งสองกำลังขึงหูก
กรอด้ายกันอยู่
พระเถระมีจิตเมตตาว่า “สองตายายนี้ แม้แก่เฒ่าก็ยัง
ทำงาน ในเมืองนี้ผู้ที่จะเข็ญใจกว่าสองคนนี้เห็นจะไม่มี เราควร
ที่จะอนุเคราะห์สองตายายให้มีสุคติสวรรค์เป็นที่ไป” จากนั้นได้
บ่ายหน้าตรงไปที่บ้านของคนทั้งสอง ท้าวสักกะทอดพระเนตร
เห็นพระเถระกำลังมา จึงตรัสบอกสุชาดาว่า “พระคุณเจ้าของเรา
กําลังเดินมาทางนี้แล้ว เธอจงนั่งทําเป็นเหมือนไม่เห็นท่าน
ฉันจะลวงท่านสักครู่หนึ่ง แล้วจึงจะถวายบิณฑบาต” เมื่อพระเถระ
มายืนอยู่หน้าประตูบ้าน สองตายายก็ทำเป็นมองไม่เห็น ยังคง
ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ ท้าวสักกะทำเป็นเอ่ยขึ้นว่า “ที่ประตูบ้าน
ดูเหมือนมีพระเถระยืนอยู่รูปหนึ่ง เธอจงไปตรวจดูซิว่าใครมา”
สุชาดาแกล้งทำเป็นลุกไม่ค่อยไหว และพูดเกี่ยงให้ท้าว
สักกะออกไปต้อนรับแทน ท้าวเธอจึงเสด็จออกจากเรือน ทรง
ก้มลงกราบพระเถระ จากนั้นทรงเอาพระหัตถ์ทั้งสองลูบเท้า
พระเถระ ถอนใจแล้วเสด็จลุกขึ้น ย่อพระองค์ลงเล็กน้อยตรัส
ถามว่า “ตาของข้าพเจ้าฝ้าฟาง มองไม่ค่อยเห็นพระคุณเจ้า
ท่านเป็นพระเถระรูปไหนหนอ” พระอินทร์แกล้งทำเป็นวาง