เทวดาเตือนภัย : หน้า 195/591

เทวดาเตือนภัย ១៩៤ *ครั้งที่พระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติในกรุงพาราณสี ไม่ไกลจากตัวเมืองมีหมู่บ้านช่างไม้ 9,000 ครอบครัว พวกช่างไม้ ได้กู้หนี้ยืมสินไว้มาก ไม่สามารถใช้คืนเจ้าหนี้ได้ จึงพากันหนี ไปอยู่ที่อื่น ได้ชวนกันเข้าป่าเพื่อไปตัดไม้มาต่อเป็นเรือขนาดใหญ่ ครั้นตกกลางคืนต่างพาบุตรและภรรยาของตนขึ้นเรือ เรือถูก กระแสลมพัดพาไปจนถึงเกาะแห่งหนึ่งท่ามกลางมหาสมุทร เป็นเกาะที่เต็มไปด้วยผลไม้นานาชนิดซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ บนเกาะนั้นมีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่เนื่องจากเรืออับปาง ระหว่างทางบนเกาะนี้ เขาเลี้ยงชีวิตด้วยข้าวสาลี เคี้ยวกินอ้อย เป็นต้น จึงมีร่างกายอ้วนท้วนสมบูรณ์ แต่เปลือยกาย มีผมและ หนวดเครารกรุงรัง เมื่อพวกช่างไม้ไปถึง ต่างคิดว่า ถ้าเกาะนี้ มีรากษสคุ้มครอง พวกเราทั้งหมดต้องถึงความพินาศเป็นแน่แท้ พวกเราต้องสํารวจเกาะนี้ให้ดีเสียก่อน จึงส่งบุรุษ ๗-๘ คน ที่กล้าหาญแข็งแรง ให้ตระเตรียมอาวุธครบมือ เพื่อไปสำรวจ ทั่วทั้งเกาะ ขณะเดียวกัน บุรุษคนนั้นกำลังบริโภคอาหารเช้า แล้วดื่มนํ้าอ้อย นอนร้องเพลงอย่างสบายอารมณ์บนพื้นทราย *มก. เล่ม 50 หน้า ๑๓๕