อาศัยมานะเพื่อละมานะ : หน้า 89/591

อาศัยมานะเพื่อละมานะ ៨៨ ในการอยู่ร่วมกันนั้น เราอาจหลีกเลี่ยงการกระทบกระทั่ง ที่เกิดขึ้นได้ยาก ขึ้นอยู่กับว่าใครจะฝึกตัวมาได้ดีกว่ากัน สามารถระงับอารมณ์โกรธหรือความไม่พอใจได้ ความโกรธอาจ ไม่ใช่เป็นเรื่องเลวร้ายเสมอไป บางครั้งอาจเป็นแรงขับดัน ให้คนเราทํางานบางอย่างทียากให้สําเร็จโดยง่าย เพราะอาศัย ความมุมานะพยายาม ความสำเร็จจึงบังเกิดขึ้นอย่างที่ไม่มีใคร คาดถึง ยิ่งใจมุ่งมั่นเป็นสมาธิความสําเร็จยิ่งเกิดขึ้นเร็ว อย่างไรก็ดีอารมณ์ทั้งหลายที่ไม่ดี สามารถขจัดได้ด้วยสมาธิ อีกทั้งสามารถเปลี่ยนความหงุดหงิดให้มาเป็นความสุข และ ความสําเร็จได้ด้วย มีพระพุทธดำรัสที่ตรัสไว้ใน มานสูตร ความว่า “หมู่สัตว์ประกอบด้วยมานะ มีมานะเป็นเครื่องร้อยรัด ยินดีแล้วในภพ จึงต้องเป็นผู้กลับมาสู่ภพอีก ส่วนผู้ใดอาศัย มานะละมานะได้แล้ว น้อมไปในธรรม ย่อมก้าวล่วงซึ่งกิเลส เครื่องร้อยรัดทั้งหลาย” มานะคือความถือตัว กระด้างกระเดื่อง เกิดขึ้นจาก ความคิดที่เกี่ยวข้องด้วยการอ้างถึงชาติ ตระกูล วุฒิ การศึกษา หรือความรู้ความสามารถเป็นต้น มานะจะเกิดขึ้นได้ง่ายมาก เมื่อเกิดการเปรียบเทียบ เช่นเทียบว่าใครดีกว่ากัน ใครเสมอ กับตน หรือต่ำกว่าตน สิ่งเหล่านี้อาจบันดาลอารมณ์โกรธให้เกิด