คนโง่กับยศตระกูล : หน้า 302/591

Dsuem ประชาช คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์ ๑๐๑ กระซิบที่หูของช้างว่า “พ่อเอ๋ย พระราชาประสงค์จะให้เจ้าตก เหวตาย เจ้าไม่คู่ควรกับพระองค์เลย ถ้าเจ้ามีความสามารถจริง จงพาเราเหาะไปสู่พระนครพาราณสีเถิด” พญาช้างพระโพธิสัตว์ผู้เพียบพร้อมด้วยบุญฤทธิ์ได้ฟัง อย่างนั้น จึงอธิษฐานจิตไปยืนอยู่กลางอากาศในบัดนั้นเอง ขณะเดียวกัน ควาญช้างได้กราบทูลพระราชาว่า “ข้าแต่มหาราช ช้างนี้ถึงพร้อมด้วยบุญฤทธิ์ ไม่คู่ควรกับผู้มีบุญน้อยมีปัญญา ทรามเช่นพระองค์ แต่คู่ควรกับพระราชาผู้เป็นบัณฑิตถึงพร้อม ด้วยบุญเท่านั้น ธรรมดาคนมีบุญน้อยเช่นพระองค์ แม้ได้ พาหนะดีเลิศเช่นนี้ ก็มิได้รู้ถึงคุณค่า รังแต่จะยังสัตว์ผู้มีบุญ และลาภยศสิริสมบัติให้ฉิบหายไป จากนั้น ควาญช้างได้ให้พญาช้างโพธิสัตว์เหาะตรงไปยัง เมืองพาราณสีทันที เมื่อถึงพระลานหลวง ช้างโพธิสัตว์หยุด ลอยอยู่ในอากาศ ทําให้ทั่วทั้งพระนครเกิดโกลาหล เสียงแซ่ซ้อง เอิกเกริกทั่วเมืองว่า “ช้างเผือกของพระราชาของเรามาทาง อากาศ ได้หยุดลอยอยู่ที่ท้องพระลานหลวงแล้ว” พวกราชบุรุษ รีบไปกราบทูลพระราชาทันที พระราชาตรัสขึ้นว่า “ถ้าเจ้ามาเพื่อเป็นอุปการะแก่เรา เชิญเจ้าจงลงยืนเถิด” พระโพธิสัตว์จึงลงมายืนบนท้องพระ