ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
เทวดาเตือนภัย
១៩៧
ทีนี่หรือ” ครั้นพวกนั้นตอบว่ามาจริงๆ เทพบุตรรีบถามว่า “เขา
พูดอะไรกับพวกเธอเล่า” พวกช่างไม้ตอบว่า “มาบอกเรื่องน้ำ
จะท่วมเกาะ” เทพบุตรพูดว่า “เพราะเขาไม่อยากให้พวกเธออยู่ที่นี่
จึงพูดด้วยความเคียดแค้น พวกเธอไม่ต้องไปที่อื่นหรอก อยู่ที่นี่
เหมือนเดิม ไม่ต้องไปไหนหรอก” จากนั้นก็อันตรธานจากไป
หัวหน้าช่างไม้ที่เป็นพาลฟังถ้อยคำของเทพบุตร
ผู้เหี้ยมโหดก็เชื่อ จึงบอกพวกช่างที่เหลือว่า “เทพบุตรในทิศอุดร
กลัวพวกเราจะสบายเกินไป จึงหาทางแกล้งพวกเรา ส่วน
เทพบุตรด้านทิศทักษิณนี้ อยากให้พวกเราสบาย พวกเราอยู่ที่นี้
ต่อไปเถิด” พวกช่างไม้ ๕๐๐ คนที่หมกมุ่นในรส ต่างเชื่อถ้อยคำ
ของหัวหน้าช่างไม้นั้น ฝ่ายช่างไม้ที่เป็นบัณฑิต ไม่ยอมเชื่อ
ถ้อยคำของช่างไม้ที่เป็นพาล จึงเรียกช่างไม้ของตนมาพลาง
กล่าวว่า “เทพยดาเหล่านี้พูดไม่ตรงกัน ตนหนึ่งบอกว่าจะมีภัย
ตนหนึ่งบอกว่าปลอดภัย เพื่อความไม่ประมาท พวกเราจงช่วยกัน
ต่อเรือใหญ่ให้มั่นคง เพราะถ้าเทพบุตรในทิศทักษิณพูดจริง
เทพบุตรในทิศอุดรก็พูดผิด หากไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้น
เรือของพวกเราก็ไม่ได้เสียหายอะไร แต่หากเทพบุตรในทิศอุดร
พูดจริง เราทุกคนจะได้ลงเรือข้ามไปฝั่งโน้นได้โดยปลอดภัย
พวกเราไม่ควรเชื่อคำของใครง่ายๆ เพราะบุคคลใดไม่ประมาท
เลือกเส้นทางสายกลางไว้ ย่อมได้ฐานะอันประเสริฐ”