เทวดาเตือนภัย : หน้า 197/591

เทวดาเตือนภัย ១៩៦ เป็นหัวหน้า แบ่งเป็นฝ่ายละ ๕๐๐ ครอบครัว หัวหน้าทั้งสองนั้น คนหนึ่งเป็นพาลมัวเมาในรส คนหนึ่งเป็นบัณฑิต วันหนึ่งพวก ฝ่ายพาลคิดว่า พวกเราไม่ได้ดื่มสุรามานานแล้ว เรามาทำเมรัย ด้วยน้ำอ้อยดื่มกันเถิด จากนั้น พวกเขาช่วยกันทำสุราเมรัยดื่ม กัน พากันร้องร่าทําเพลงขับถ่ายแล้วไม่กลบ ทําให้เกาะนั้นสกปรก เหล่าเทวดาโกรธคนพวกนี้ที่ทําสถานที่ให้สกปรก จึงคิดจะให้น้ำ ทะเลท่วมเกาะ โดยกำหนดเอาวันเพ็ญอุโบสถ อีก ๑๕ วัน จาก นี้ไป จะให้น้ำทะเลท่วมฆ่าพวกมนุษย์ให้หมดทีเดียว เทพบุตรองค์หนึ่งเป็นผู้ทรงธรรม มีความเมตตาสงสาร จึงประดับกายด้วยอาภรณ์ทั้งปวง ทําเกาะให้สว่างทั่วทั้งเกาะ ยืนอยู่กลางอากาศด้านทิศเหนือ กล่าวว่า “ช่างไม้เอ๋ย พวก เทวดาพากันโกรธพวกท่าน พวกท่านอย่าอยู่ที่นี่เลย เพราะล่วง ไปกึ่งเดือนนับจากนี้ไป พวกเทวดาจะบันดาลให้นํ้าทะเลท่วมเกาะ เพื่อฆ่าพวกท่านทั้งหมด พวกท่านจงพากันออกจากเกาะนี้ หนีไปเสียเถิด” เมื่อกล่าวแล้วเทพบุตรก็กลับไป ครั้นเทพบุตร ไปแล้ว เทพบุตรอีกองค์หนึ่งซึ่งมีใจเหี้ยมโหดคิดว่า ถ้าพวกนี้ เชื่อถ้อยคําของเทพบุตรองค์นี้ จะพากันหนีไปหมด เราต้องห้าม พวกเขาไว้ เพื่อให้พวกเขาถึงความพินาศกันทั้งหมด เทพบุตร จึงประดับเครื่องประดับที่อลังการอันเป็นทิพย์ ยืนอยู่กลาง อากาศด้านทิศทักษิณ ถามพวกช่างไม้ว่า “เทพบุตรองค์หนึ่งมา