พิษแห่งกาม : หน้า 177/591

พิษแห่งกาม ๑๗๖ ครั้นตกกลางคืน พญานาคราชเกิดความสำนึกใน บุญคุณของพระราชา เมื่อกลับถึงนาคพิภพแล้ว ได้ถือเครื่อง บรรณาการมากมายเข้าไปหาพระราชาถึงที่บรรทมในยามเที่ยงคืน แล้วได้ถวายเครื่องบรรณาการต่างๆ เหล่านั้น ตั้งแต่นั้นมา พระราชากับพญานาคราชก็ได้พบปะกันบ่อย มิตรภาพก็ แน่นแฟ้นมากขึ้นตามลำาดับ กระทั่งวันหนึ่ง พญานาคราชได้กล่าวกับพระราชาว่า “มหาบพิตร ข้าพเจ้าจะตั้งนางนาคมาณวิกานางหนึ่งไว้เพื่อดูแล รักษาพระนคร เมื่อพระองค์มองไม่เห็นนาง ก็ให้ร่ายมนต์บทนี้” ต่อมา พระราชาเสด็จพระราชอุทยาน ทรงเล่นน้ำอยู่ที่สระ โบกขรณีกับนางนาคมาณวิกา นางนาคมาณวิกานั้นมีอุปนิสัย มักมากในกามคุณ ได้เหลือบไปเห็นงูน้ำตัวหนึ่ง จึงแปลงกาย เป็นงูแล้วไปเสพอสัทธรรมกับงูน้ำตัวนั้น พระราชาไม่เห็นนาง ก็สงสัยว่า นางนาคไปไหน จึงร่ายมนต์ค้นหาก็ได้เห็นนางกำลัง ทำอนาจารอย่างนั้น จึงเอาซีกไม้ไผ่ตีที่หลังนาง นางนาค มาณวิกาโกรธมาก จึงออกจากอุทยานกลับไปยังนาคพิภพ และ ไปทูลพญานาคราชว่า ได้ถูกพระสหายของพระองค์ดีที่หลัง จนหลังเป็นรอยหมดแล้ว พญานาคราชได้ฟังดังนั้น ทั้งที่ยังไม่รู้ความจริง ก็โกรธ ขึ้นมาทันที รับสั่งให้เรียกนาคมาณพมาสี่ตัว แล้วบัญชาว่า