ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 542/591

ธรรมะเพื่อประชาช ทำความดีต้องมี กุศโลบาย ๕๔๑ พระหัตถ์ไว้เหนือหน้าผาก ป้องหน้าแหงนดู ตรัสว่า “โอ ตายจริง นี่คือ พระมหากัสสปเถระของเรา นานหนอจะได้เห็นพระมา เยี่ยมถึงกระท่อมน้อยของเรา ยายแก่เอ้ย มีอาหารอะไรที่พอ จะทำบุญให้ทานบ้างไหม” สุชาดามาเป็นกุลีกุจอรีบไปดูอาหารในครัว ร้องบอกให้ พระเถระโปรดหยุดรอสักครู่ แล้วเดินงกๆ เงินๆ ถืออาหารมา ถวายพระเถระ พระเถระได้ส่งบาตรให้ไปด้วยความเอ็นดู ท้าว สักกะทรงคดข้าวสุกออกจากหม้อใส่จนเต็มบาตร แล้วมอบ ถวายในมือพระเถระ บิณฑบาตนั้นมีแกงและกับมากมาย กลิ่น หอมตลบอบอวลไปทั่วกรุงราชคฤห์ พระเถระคิดว่า ชายแก่นี้เป็นคนยากเข็ญ แต่อาหาร นั้นประณีตเหมือนสุธาโภชน์ของท้าวสักกะ ครั้นพิจารณาอยู่ ครู่หนึ่ง ก็รู้ว่าเป็นท้าวสักกะ จึงตำหนิว่า “พระองค์ทรงแย่ง สมบัติของคนเข็ญใจ เป็นการกระทำที่ไม่สมควร เพราะผู้ใดก็ ตามที่ถวายทานแก่อาตมภาพในวันนี้ จะได้ตำแหน่งเสนาบดี หรือตำาแหน่งมหาเศรษฐีประจําเมืองทีเดียว” ท้าวสักกะกราบเรียนว่า “แม้ข้าพเจ้าจะได้เสวยสิริราช สมบัติในเทวโลก แต่ก็จัดว่าเป็นคนเข็ญใจในเทวโลก เพราะใน ปัจจุบัน เทพบุตรผู้มีศักดิ์เสมอกัน ๓ องค์ คือ จูฬรถเทพบุตร