ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
หนวดเต่าเขากระต่าย
៣៨៥
ที่ผู้บวชแล้วจะพึงบรรลุ เป็นของลึกซึ้ง คือรู้เห็นได้ยาก ต้องมีรู้
มีญาณที่บริสุทธิ์ ละเอียด ลึกซึ้ง จึงจะรู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดได้
ส่วนโภคสมบัติทั้งหลายเป็นสิ่งที่แสวงหาได้โดยยาก ผู้อยู่ครอง
เรือนเมื่อเว้นจากโภคสมบัติแล้ว ไม่สามารถจะอยู่ครองเรือนได้
การเลี้ยงชีวิตของนักบวชก็ยากลำบาก เพราะต้องยัง
อัตภาพให้เป็นไปด้วยปัจจัย ตามมีตามได้ในเรือนของฆราวาส
ผู้แสวงบุญ เพราะถ้าหากผู้สนับสนุนเหล่านั้นอยู่กันอย่างลำบาก
รวมทั้งโภคะทั้งหลายก็หาได้ยาก เมื่อเป็นดังนั้นจึงเป็นการ
ลำบากอีกสำหรับชีวิตนักบวช ที่ต้องแสวงหาปัจจัย ๔ เพื่อ
อนุเคราะห์พรหมจรรย์ เพราะฉะนั้นผู้มีปัญญาพึงพิจารณา ถึง
ความเป็นของไม่เที่ยงอยู่เป็นนิตย์ของสรรพสิ่งทั้งหลาย เมื่อทำ
อย่างนี้ได้ก็จะเกิดความเบากายเบาใจ ละความยึดมั่นในสิ่งทั้งปวง
จิตจะน้อมไปในการชำระกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นโดยส่วนเดียว
ไม่คิดที่จะไปอยู่ครองเรือนให้เกิดทุกข์อีก คิดแต่จะหาหนทางพ้น
ทุกข์อย่างเดียว แต่ถ้าไม่ทำเช่นนี้ชีวิตอาจพลาดพลั้งได้ เหมือน
เรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในอดีต
*เมื่อพระบรมศาสดาประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน
*มก. เล่ม ๕๙ หน้า ๕๔๗