พระโพธิสัตว์และยักษ์ : หน้า 227/591

ขอจงเป็นอยู่เถิด ๒๒๖ พระโพธิสัตว์ถามยักษ์ว่า “ดูก่อนเจ้ายักษ์ ทำไมเจ้าจึง กินคนที่เข้ามาศาลาหลังนี้เล่า” ยักษ์ตอบว่า “เพราะเรา อุปัฏฐากท้าวเวสสวัณอยู่ถึง ๑๒ ปีแล้วได้รับพร” พระโพธิสัตว์ ถามต่อไปว่า “เจ้ากินได้ทุกคนหรือ” ยักษ์ตอบว่า “ยกเว้นคนที่ กล่าวโต้ตอบกัน ในขณะจามว่า ขอให้ท่านจงเป็นอยู่เถิด นอก นั้นเรากินหมด” พระโพธิสัตว์ฟังดังนั้น จึงกล่าวว่า “ในภพชาติ ปางก่อน เจ้าได้เป็นผู้ร้ายกาจหยาบคาย ชอบเบียดเบียนผู้อื่น มาบัดนี้เจ้ายังทำกรรมเช่นนั้นอีก เจ้าจะเป็นผู้ชื่อว่ามืดมาแล้ว มีดไป เพราะฉะนั้น ตั้งแต่บัดนี้ไป เจ้าจงงดจากปาณาติบาตเสีย" จากนั้นพระโพธิสัตว์ได้กล่าวสอนยักษ์ให้เห็นทุกข์ภัยในนรก อีกทั้งให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย และให้ตั้งอยู่ในศีลห้า เป็นยักษ์ ที่ประพฤติธรรม รุ่งขึ้น เมื่อชาวบ้านรู้ว่าพระโพธิสัตว์ได้ทรมานยักษ์ จนเลื่อมใสแล้ว จึงพากันไปกราบทูลพระราชาว่า “ขอเดชะ มีมาณพคนหนึ่งทรมานยักษ์ ทำให้ยักษ์เป็นเหมือนคนรับใช้แล้ว พระเจ้าข้า” พระราชารับสั่งให้พระโพธิสัตว์เข้าเฝ้า และทรง ตั้งให้เป็นเสนาบดี ได้พระราชทานยศใหญ่แก่บิดาของท่าน พระโพธิสัตว์ได้กราบทูลพระราชาให้ทรงทำพลีกรรมแก่ยักษ์ด้วย พระราชาได้ตั้งอยู่ในโอวาทของพระโพธิสัตว์ทรงกระทำบุญมีทาน เป็นต้น มีสวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้า