ธรรมะเพื่อประชาชน: การจัดการภัตตาหารในหมู่สงฆ์ : หน้า 436/591

ธรรมะเพื่อประชาช ผู้มีความเที่ยงธรรม ๔๓๕ อาจเป็นสิ่งที่ไม่ถูกใจ หรือขัดใจคนพาล ผู้มองเห็นแต่ประโยชน์ ส่วนตน จนเป็นเหตุทำให้เกิดเรื่องราวขึ้น หากไม่ได้บัณฑิตผู้มี ปัญญามาช่วยแก้ไข เหตุการณ์นั้นคงจะต้องเสียหายมากยิ่งขึ้น *เรื่องของพระทัพพมัลลบุตรเถระในสมัยพุทธกาล ที่ท่านได้รับภาระให้เป็นผู้จัดภัยแก่หมู่ภิกษุ เพื่อความผาสุกของ หมู่สงฆ์ บางวันภัตตาหารก็ประณีต บางวันก็ไม่ค่อยประณีต วันหนึ่ง เมื่อภัตตาหารไม่ประณีต ภิกษุรูปหนึ่งชื่ออุทายีรู้สึก ไม่พอใจ ได้สร้างความวุ่นวายให้เกิดขึ้นในโรงทาน เที่ยวบ่นเพ้อ ไปต่างๆ นานา หาว่าพระทัพพมัลลบุตรลำเอียงบ้าง ซึ่งจริงๆ ตนอยากทําหน้าที่นี้แทนเป็นทุนเดิมอยู่แล้วนั่นเอง วันหนึ่ง ภิกษุทั้งหลายได้มอบภาระให้พระอุทายีด้วย คำว่า “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ท่านจงจัดแจงภัตแก่ภิกษุทั้งหลาย” พระอุทายีจึงได้จัดภัตตาหารถวายหมู่ภิกษุตั้งแต่นั้น แต่ท่าน ไม่รู้ว่าภัตตาหารดีหรือไม่ดี ภัตตาหารที่ดีอยู่ตรงไหนท่านก็ไม่รู้ แม้จำนวนภิกษุท่านก็ไม่รู้ เมื่อไม่รู้จำนวนภิกษุที่มารับภัต ท่านก็ขีดเส้นตามพื้นบ้าง ตามผนังโรงทานบ้างด้วยความมักง่าย บางวันมีภิกษุน้อย บางวันมีภิกษุมาก รอยขีดจึงสูงๆ ต่ำๆ *มก. เล่ม ๕๕ หน้า ๑๙๗