ข้อความต้นฉบับในหน้า
กัณฐกวิมาน
១៤៨
พระองค์ก็ทรงอธิษฐานจิตเป็นนักบวช แล้วทรงให้นายฉันนะ
อำมาตย์กับพญาอัศวราชกลับไปกรุงกบิลพัสดุ์ตามเดิม พญา
ม้ากัณฐกะมีความอาลัยในเจ้านายของตนมาก จึงก้มหน้าซบ
พระบาทด้วยความรัก แล้วยืนนิ่งเล็งแลดูพระองค์ทรงดำเนินไป
จนสุดสายตา ครั้นทรงดำเนินไปลับคลองแห่งจักษุ หัวใจของ
พญากัณฐกอัศวราชก็แตกสลายทันที ในที่นั้นเอง
ด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระมหาบุรุษ ผู้มุ่งที่จะทำอาสวกิเลส
ให้หมดสิ้นไป และหวังจะนำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายให้หลุดพ้น
จากทุกข์ เมื่อละโลกแล้ว พญาม้าได้ไปบังเกิดเป็นเทพบุตร
สุดโสภา มีนามว่า กัณฐกเทพบุตร ได้ทิพยวิมานที่เป็นทองสุก
ปลั่งสว่างไสวประหนึ่งดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ไม่น้อยหน้า
เทพตนใดในวิมานของท่าน มีสวนมีสระโบกขรณี มีเทพอัปสร
แวดล้อมอยู่มากมาย
วันหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้ายได้
จาริกไปในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อสนทนากับเหล่าเทพบุตร
เทพธิดา ได้ไปพบวิมานของกัณฐกเทพบุตร ซึ่งขณะนั้น เป็น
ช่วงที่กัณฐกเทพบุตรลงจากเวชยันตปราสาทของท้าวสักกะ
จอมเทพ และกำลังขึ้นยานทิพย์เพื่อกลับสู่วิมาน เมื่อกัณฐก
เทพบุตรเห็นพระเถระก็มีจิตคารวะ ได้ลงจากทิพยยานเข้าไปหา
พระเถรเจ้า และน้อมกายถวายนมัสการด้วยความนอบน้อม