การทำบุญและอานิสงส์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 543/591

ธรร ทำความดีต้องมี ดีต้องมีกุศโลบาย ៥៤២ มหารถเทพบุตร และอเนกวัณณเทพบุตรได้ทำบุญถูกเนื้อนาบุญ ได้ไปบังเกิดใกล้กับปราสาทของข้าพเจ้า เป็นผู้มีฤทธิ์มีเดชมาก กว่าข้าพเจ้า เมื่อเทพบุตรทั้งสามพาเทพนารีบริวารไปชมทิพย อุทยานผ่านมาทางวิมานของข้าพเจ้า เดชจากสรีระของ เทพบุตรทั้งสามนั้นท่วมทับสรีระของข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้าต้อง หลบเข้าไปอยู่ในวิมาน เมื่อเป็นเช่นนี้ ใครจะเข็ญใจกว่าข้าพเจ้า เป็นไม่มี" พระเถระได้ฟังความทุกข์ของพระอินทร์แล้ว บังเกิด จิตเมตตาสงสาร จึงอนุโมทนาในกุศลเจตนาของพระองค์ ท้าว สักกะถามว่า “เมื่อกระผมลวงถวายทาน กุศลจะเกิดขึ้นหรือไม่” ครั้นได้รับคำยืนยันว่าได้บุญเหมือนกัน พระอินทร์รู้สึกปีติใจมาก ทรงไหว้พระเถระ พาสุชาดาทำประทักษิณรอบพระเถระ แล้ว เหาะขึ้นสู่เวหา พระองค์เกิดปีติโสมนัสที่ได้ถวายทานด้วย โภชนะที่เป็นทิพย์เช่นนี้ จึงเปล่งอุทานขึ้น ๓ ครั้ง ว่า “โอ หนอ ทานนี้เป็นทานอันเลิศ เราได้ตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสปเถระ” ด้วยอานิสงส์ที่ท้าวสักกะได้ทําบุญใหญ่ โดยเป็นผู้ทําบุญ ที่ประกอบด้วยสมบัติ ๓ ประการ คือ เขตสมบัติ ให้ทานที่ถึง พร้อมด้วยบุญเขตอันยอดเยี่ยม วัตถุสมบัติ ถึงพร้อมด้วย ไทยธรรมอันเลิศ และจิตสมบัติ ถึงพร้อมด้วยจิตที่เลื่อมใสอัน