ธรรมะเพื่อประชาชน: คำสอนจากพระโพธิสัตว์ : หน้า 418/591

ธรรมะเพื่อประชาช ผู้ถึงความพินาศ ๔๑๗ ในยามทั้งสาม ตลอดราตรี กาย่อมหิวทุกๆ ยาม ถึงจะกลืนกิน ไส้ประทีปเข้าไปกาก็อิ่มอยู่ชั่วครู่หนึ่ง ชะรอยท่านอยากกินปลา และเนื้อนี้ มาเถิด ขึ้นชื่อว่าของกินของมนุษย์เป็นของที่พวก ท่านไม่ควรกิน ท่านอย่าทำเช่นนี้เลย ไปหากินด้วยกันกับเราเถิด” กาตอบว่า “นาย ข้าพเจ้าไปไม่ไหว” พระโพธิสัตว์จึงเตือนว่า “ท่านอย่าลอ่านาจความโลภ มิฉะนั้นแล้ว ท่านจักต้องรับกรรม ของท่าน ขอท่านจงเป็นผู้ไม่ประมาทเถิด” จากนั้นพระโพธิสัตว์ ก็บินออกไปหากินตามลำพัง พ่อครัวปรุงอาหารชนิดต่างๆ ด้วยปลาและเนื้อ แล้ว เปิดภาชนะทิ้งไว้ เพื่อให้ไอน้ำระเหยออกมา โดยวางทัพพีไว้บน ภาชนะด้วย ขณะพ่อครัวออกไปเช็ดเหงื่ออยู่ข้างนอกนั้น กาได้ โผล่หัวขึ้นมาจากกระเช้า มองไปไม่เห็นพ่อครัวก็รู้ว่า พ่อครัว ออกไปข้างนอก จึงคิดว่า บัดนี้ความปรารถนาของเราสําเร็จแล้ว เราจะเลือกกินเนื้อชิ้นใหญ่ หรือเนื้อชิ้นเล็กดีหนอ ครั้นแล้ว ก็เล็งเห็นว่า “ธรรมดาเนื้อชิ้นเล็กๆ เราไม่อาจกินให้เต็มกระเพาะ ได้ในเวลาอันสั้น อย่ากระนั้นเลย เราต้องคว้าชิ้นใหญ่ๆ มาทิ้งไว้ ในกระเช้า แล้วค่อยๆ ขยอกกินจึงจะดี” คิดดังนี้แล้ว กาก็โผล่ ออกจากกระเช้าลงไปแอบอยู่ใกล้ทัพพี เผอิญทัพพีหล่นบนพื้น เสียงดังลั่นโรงครัว