การอยู่ในธรรมกับกัลยาณมิตร : หน้า 141/591

Bsual อยู่ในธรรมเพราะกัลยาณมิตร ๑๔๐ ปุโรหิตกราบทูลว่า “ตั้งอยู่ได้ด้วยกลอนทั้ง ๑๐ กลอน ซึ่งล้วนแต่ทำด้วยไม้แก่นมีความแข็งแรงหากระพี้มิได้ ตั้งอยู่ อย่างเรียบร้อยไม่คลอนแคลน เมื่อกลอนตั้งอยู่มั่นคงแล้วก็ อาจรองรับของหนักคือช่อฟ้าไว้ได้ ฉันใด เมื่อข้าราชการผู้ใหญ่ ผู้น้อยมีไมตรีจิตต่อกัน ไม่แตกร้าวจากกัน ตั้งใจทำราชการ อย่างจริงๆ จังๆ ด้วยความเป็นธรรมแล้ว อิสริยยศและเอกภาพ ของมหากษัตริย์พระองค์นั้น ก็ย่อมดำรงอยู่ถาวรดุจกลอน อันแข็งแกร่งเหนี่ยวรั้งช่อฟ้าไว้ได้ ฉันนั้น” เมื่อปุโรหิตกราบทูลดังนี้แล้ว พระเจ้าพาราณสีทรงเริ่ม รู้สึกพระองค์ว่า กำลังถูกตักเตือน ก็หวนระลึกถึงการประพฤติ ผิดพลาดต่อพสกนิกรในครั้งที่ผ่านๆ มา ทรงนิ่งไปครู่หนึ่ง ทรงถอนพระทัยและดำริถึงพระราชกรณียกิจบางอย่างของ พระองค์ที่ยังบกพร่องอยู่ ทรงมีพระพักตร์ที่บ่งบอกถึงความ กังวลพระทัยอยู่บ้าง ในขณะนั้น มีมหาอำมาตย์ผู้โปรดปรานนำ ผลมะนาวน้อมเข้าไปถวายพระองค์ พระองค์จึงทรงรับสั่งให้ ปุโรหิตรับผลมะนาวนั้น ปุโรหิตรับผลมะนาวมาแล้วกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นใหญ่กว่าประชาราษฎร์ ผลมะนาว นี้ คนไม่ฉลาดที่ไม่รู้จักวิธีบริโภค ก็จะทำรสเปรี้ยวของผล มะนาวนี้ให้กลายเป็นรสขมได้ ส่วนคนที่มีปัญญานํารสขมของ