ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
พิษแห่งกาม
๑๗๕
กับภรรยาก็ยังมีอยู่ ฝ่ายภรรยาเองไม่เต็มใจที่จะให้ท่านบวชอยู่
แล้วแต่ก็ขัดไม่ได้ เมื่อท่านออกบวชแล้ว ยังได้แวะเวียนมาหา
ภรรยาเก่าอยู่เสมอ จนทำให้จิตใจของท่านหวั่นไหวอยากจะ
ลาสิกขา พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงเรียกมาตรัสถามว่า “ข่าวที่เธอ
อยากจะสึกนั้นจริงหรือ” พระภิกษุรูปนั้นทูลตอบตามความเป็น
จริงว่า “ที่ข้าพระองค์อยากลาสิกขาเพราะเกิดหวั่นไหวใน
ถ้อยคำของภรรยาพระเจ้าข้า”
พระศาสดาทรงฟังดังนั้น รู้ทันทีว่า ขณะนี้สาวกของ
พระองค์กำลังถูกพิษแห่งกามเสียดแทงจิตใจอยู่ จึงอยาก
ลาสิกขาออกไป ทรงต้องการที่จะให้ได้คิด จึงตรัสเตือนว่า
“ดูก่อนภิกษุไม่ใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้นที่เธอเกือบพ่ายแพ้ต่อกิเลสกาม
แม้ในอดีต หญิงคนนี้ก็เกือบทำให้เธอสิ้นชีวิต แต่ได้บัณฑิตช่วย
เธอไว้ได้” จากนั้นพระองค์ทรงนำอดีตชาติมาตรัสเล่าว่า
ในอดีตกาล มีพระราชาพระนามว่า เสนกะ ครองราช
สมบัติอยู่ที่เมืองพาราณสี พระองค์มีความรักใคร่สนิทสนมกับ
พญานาคราชตนหนึ่ง ก่อนที่จะรักใคร่คุ้นเคยนั้น เรื่องมีอยู่ว่า
วันหนึ่งพระราชาได้เสด็จประพาสเมือง แล้วไปเจอเด็กชาวบ้าน
ใช้ก้อนดินและท่อนไม้รุมทำร้ายงูด้วยความที่ไม่รู้ว่าเป็นพญานาค
คิดว่าเป็นงูธรรมดา แม้พระราชาก็ไม่ทรงรู้เช่นกัน แต่ด้วย
ความที่เป็นผู้มีเมตตา ทรงรับสั่งให้ปล่อยงูตัวนั้นไป