ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เส้นทางสู่สันติ
จากนั้นพระองค์เสด็จประทับที่ป้อมปราการ แผลงศร
ดอกนั้นให้ตกลงบนภาชนะทองที่พระราชา ๗ พระนครกำลัง
เสวยอยู่ พระราชาทั้งเจ็ดทอดพระเนตรเห็นอักขระที่ลูกศรแล้ว
พากันตกพระทัยกลัวต่อมรณภัย ต่างเสด็จหนีกลับหมด ต่อมา
พระโพธิสัตว์ทรงเบื่อหน่ายในลาภยศสรรเสริญ จึงออกผนวช
เป็นฤๅษี ทรงยังอภิญญาและสมาบัติให้บังเกิด ครั้น
สิ้นพระชนม์ก็ได้เข้าถึงสุคติภูมิ
เราทั้งหลายผู้เกิดมาเพื่อสร้างบารมี มีเลือดเนื้อของ
นักสร้างบารมี ต้องตระหนักในการทําหน้าที่และแสวงหา
พระรัตนตรัยเป็นหลักยึดของชีวิตไว้ ด้วยการสั่งสมบุญบารมี
ทำใจหยุดใจนิ่งให้เต็มที่ การที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธ
ศาสนา รู้จักหนทางแห่งความหลุดพ้น ถือว่าได้โอกาสอัน
ประเสริฐยิ่งกว่าการได้แก้วแหวนเงินทองและของมีค่าใดๆ ใน
โลกนี้ เพราะโอกาสดีๆ เช่นนี้ ใช่ว่ามนุษย์ทุกคนจะได้พบเจอ
พวกเราเป็นเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์จากมนุษยชาติหกพันกว่าล้าน
คนที่ได้มารู้จักเส้นทางสายนี้ ดังนั้น อย่าได้ปล่อยตัวปล่อยใจไป
กับสิ่งที่ ไร้สาระ ให้สร้างบารมีสั่งสมบุญกันอย่างเต็มที่ และให้
หมั่นนั่งธรรมะทุกวัน เพื่อเพิ่มเติมความบริสุทธิ์กายวาจาใจให้
กับตนเองตลอดเวลา เพราะการทำเช่นนี้เป็นทางลัดที่สุดใน
การที่จะนําพาเราไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนั่นเอง