ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 152/591

ธรรมะเพื่อประชาช กัณฐกวิมาน ๑๕๑ รื้อสัตว์ขนสัตว์ออกจากทุกข์ในวัฏสงสาร ด้วยความปีติ ปลาบปลื้มอันยิ่งใหญ่นั้น จึงได้เสวยทิพยสมบัติดังท้าวโกสีย์ ผู้เป็นใหญ่ในดาวดึงส์” พระเถระได้ฟังถ้อยคำของกัณฐกเทพบุตรแล้ว อนุโมทนาชื่นชมในความเป็นผู้มีโชคที่ได้รับใช้พระมหาบุรุษ จากนั้นพระเถระได้ลากลับลงมายังโลกมนุษย์ คืนนั้นเอง กัณฐกเทพบุตรผู้มีจิตคารวะในพระพุทธเจ้า ก็อันตรธานจาก สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ไปเข้าเฝ้าพระบรมศาสดาในยามเที่ยงคืน ด้วยรัศมีที่เปล่งสว่างไสวและได้ตั้งใจฟังพระธรรมเทศนาด้วย ความนอบน้อม ท่านได้ชำระธรรมจักษุให้บริสุทธิ์ ชำาระสักกาย ทิฏฐิ วิจิกิจฉา และสีลัพพตปรามาสที่มีอยู่ให้บริสุทธิ์ ในที่สุด ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน เราจะเห็นว่า การไปสู่สุคติโลกสวรรค์นั้นไม่ได้จำกัด เฉพาะมนุษย์ แม้เกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉานก็ไปได้ และวิธีการที่ จะให้ได้ไปบังเกิดเป็นเทพบุตรเทพธิดาในสุคติโลกสวรรค์ มีอยู่ หลายวิธีการด้วยกัน บางท่านได้สวรรค์สมบัติเพราะให้ทาน บางท่านรักษาศีลให้บริสุทธิ์ หรือบางท่านเพียงท่าจิตให้เลื่อมใส ในพระรัตนตรัย ก็สามารถที่จะไปบังเกิดในสวรรค์ได้เช่นกัน ดังนั้นใจใสหรือใจหมองก่อนตาย จึงเป็นเครื่องตัดสินว่าจะไปสู่ สุคติหรือทุคติภูมินั่นเอง