ธรรมะเพื่อประชาชน: ความหวังที่ควรตั้งใจ : หน้า 398/591

ธรรมะเพื่อประชาช ความหวังที่ควรตั้งใจ พระราชาว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้สมมติเทพ ข้าพระองค์ได้พบธิดา ของพระดาบสในป่าหิมพานต์ มีรูปร่างหน้าตาสวยงามมาก” พระราชาสดับดังนั้น ทรงสนพระทัย จึงให้พรานป่า นำทางไปทันที พระราชาพร้อมด้วยเหล่าจตุรงคเสนาตั้งค่าย อยู่ใกล้ๆ บริเวณที่พักของพระดาบส จากนั้นพระองค์ได้เข้าไป กราบพระดาบส พลางขอว่า “ข้าแต่พระดาบส ธรรมดาหญิง ทั้งหลายเป็นมลทินของพรหมจรรย์ ข้าพเจ้าขอธิดาของท่านเถิด เพื่อนำไปยังเมืองของข้าพเจ้าและจะเลี้ยงดูอย่างดี” พระโพธิสัตว์ ทูลว่า “หากบพิตรรู้ชื่อของนาง ก็เชิญรับนางไปได้เลย” พระราชา ตรัสถามว่า “หากพระคุณเจ้าบอก โยมก็คงรู้” แต่พระดาบส ตอบว่า “อาตมภาพไม่บอกหรอก ขอให้ท่านตอบด้วยปัญญา ของตนเองเถิด” ୭ พระราชาพยายามขบคิดกับหมู่อำมาตย์ คิดค้นชื่อ ของนางต่างๆ นานา แต่ตอบไม่ถูกสักข้อ พระราชาทำเช่นนี้ จนกระทั่งเวลาผ่านไป 9 ปีเต็ม เหล่าจตุรงคเสนา และตัวของ พระองค์เอง ต่างพากันได้รับความลำบากมาก สัตว์ร้ายที่อยู่ อาศัยในป่านั้น ตะครุบทั้งช้างม้า และมนุษย์ไปกิน จนกระทั่ง ร่อยหรอลงตามลำดับ และได้รับอันตรายจากสัตว์เลื้อยคลานก็มี เมื่อคนตายมากขึ้น พระราชาเริ่มได้คิดว่า ไม่รู้จะทน