ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
อานุภาพแห่งความจริง
๒๔๑
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราเป็นผู้ตรัสรู้แล้วเองโดยชอบ
พระองค์เป็นบรมครู ที่สั่งสมอบรมบ่มบารมีมานับภพนับชาติ
ไม่ถ้วน บารมีที่พระองค์สั่งสมมาคือ บารมี ๑๐ ทัศ ได้แก่ ทานบารมี
ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี
สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี
พระองค์ทรงบำเพ็ญบารมีมามากจากบารมีธรรมดาก็กลายเป็น
อุปบารมี และจากอุปบารมีก็กลายเป็นปรมัตถบารมี ซึ่งเป็น
บารมีขั้นสุดท้ายในการบำเพ็ญเพียรจนมาเป็นพระสัมมาสัม
พุทธเจ้าบรมครูของพวกเราทั้งหลาย
โอกาสนี้หลวงพ่อจะขอแสดงเรื่องสัจจบารมี สัจจะคือ
ความจริงที่เป็นสิ่งไม่ตาย เป็นเครื่องคุ้มครองป้องกันเราให้พ้น
จากภยันตรายต่างๆ ได้ และเป็นคุณธรรมที่ดีเลิศในการฝึกฝน
อบรมตนเป็นคนจริง ดังเรื่องในสมัยพุทธกาล
*ครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จบิณฑบาตใน
หมู่บ้านชาวมคธแห่งหนึ่ง หลังจากที่พระองค์บิณฑบาต และ
เสวยภัตตาหารแล้ว มีภิกษุสงฆ์แวดล้อม ได้เสด็จดำเนินไปสู่
หนทาง ในระหว่างทางเกิดไฟป่าไหม้ลุกลามขึ้น เมื่อภิกษุ
*มก. เล่ม ๕๕ หน้า ๓๔๒