ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง
๕๔๗
ทิฏฐิอย่างใดอย่างหนึ่งอันเป็นของประเสริฐ เป็นเครื่องนำ
สัตว์ออกจากทุกข์ ย่อมนำออกเพื่อความสิ้นทุกข์โดยชอบแก่
ผู้กระทำทิฏฐิอันนั้น มีอยู่ ภิกษุเป็นผู้ถึงความเสมอกันด้วย
ทิฏฐิในทิฏฐิเห็นปานนั้นกับเพื่อนสพรหมจารีทั้งหลาย ทั้ง
ต่อหน้าและลับหลัง ธรรม ๖ ประการเหล่านี้แล เป็นที่ตั้ง
แห่งความให้ระลึกถึง เป็นเครื่องกระทําให้เป็นที่รัก เป็น
เครื่องกระทําให้เป็นที่เคารพ ย่อมเป็นไปเพื่อความสงเคราะห์
เพื่อความไม่วิวาท เพื่อความสามัคคี เพื่อความเป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกัน”
การทําเพ็ญสาราณียธรรม คือ ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความ
ให้ระลึกถึงกัน จะเป็นเหตุให้สังคม ประเทศชาติ และคนทั้งโลก
อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข สาราณียธรรม 5 ประการนี้ หาก
บุคคลใดที่หมั่นบำเพ็ญ บุคคลนั้นย่อมเป็นที่รักของคนรอบข้าง
จะเดินทางใกล้หรือไกล ก็สะดวกปลอดภัยเพราะเทวดา
คุ้มครองรักษา อยู่ที่ไหนใครก็รัก เมื่อจากไปเขาก็คิดถึง
*ก่อนที่จะกล่าวถึงความสำคัญของสาราณียธรรม
ทั้ง 5 ข้อนี้ หลวงพ่อขอยกตัวอย่างผู้ที่บำเพ็ญสาราณียธรรม
*มก. เล่ม ๓๖ หน้า ๕๔๐