ธรรมะเพื่อประชาช : หน้า 390/591

ธรรมะเพื่อประชาช หนวดเต่าเขากระต่าย ៣៨៩ ไต่บันไดขึ้นไปถึงพระจันทร์ และขับไล่ราหูให้หนีไปได้ เมื่อนั้น เราทั้งสองจึงอยู่ร่วมกันได้แน่” และกล่าวคำอื่นๆ อีกมากมาย เมื่อหญิงงามเมืองได้ฟัง ก็รู้ว่าท่านไม่กลับแน่แล้ว จึงขอขมาต่อ พระโพธิสัตว์ แล้วกลับเข้าเมือง และได้ทูลเรื่องราวทั้งหมดต่อ พระราชา พร้อมกับทูลขอชีวิตของตนไว้ ครั้นพระบรมศาสดาทรงแสดงพระธรรมเทศนานี้จบลง ทรงแสดงธรรมให้พอเหมาะกับจริตอัธยาศัย ภิกษุผู้จะลาสิกขา ก็ได้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล แล้วทรงประชุมชาดกว่าพระราชา ในครั้งนั้น ได้มาเป็นพระอานนท์ ส่วนพระฤๅษีได้มาเป็นพระ ตถาคตนั่นเอง ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ ดำรงอยู่โดยยาก การครองเรือนให้ได้ดี เป็นเรื่องยาก การบรรพชาก็ไม่ง่าย แต่หากมีเป้าหมายเพื่อที่ จะทำพระนิพพานให้แจ้ง ก็ไม่เหลือวิสัยที่จะทำได้ เพราะถ้ามี อุดมการณ์มั่นคง เป้าหมายก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม บัณฑิต ทั้งหลายจะเพียรพยายามต่อไปจนกว่าจะสำเร็จผล แต่ธรรมดา จิตใจของเรามีขึ้นมีลง คนที่เคยดำเนินชีวิตผิดพลาด จะต้องใช้ กําลังใจอย่างมาก ที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ กำลังใจจะช่วยให้เรา ก้าวต่อไป เพื่อที่เราจะได้มีแรงใจ และไม่หลงทางอีก เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่เราต้องตัดสินใจ ทำในสิ่งที่ต้องมี