ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
ผู้ควรประดับดอกไม้ทิพย์
៣៥៩
ปุโรหิตมีความปรารถนาอยากจะได้ จึงคิดว่า เราไม่มีคุณสมบัติ
ดังกล่าวเลย แต่จะโกหกเอาดอกไม้เหล่านั้นมา และมหาชนจะ
ได้รู้ว่าเราเป็นผู้มีศีล จึงรีบตอบว่าตนเองเป็นผู้มีศีล เทพบุตร
จึงให้ดอกไม้นั้นมาประดับ เท่านั้นยังไม่พอ ยังอ้อนวอน
เทพบุตรองค์ที่สองอีก
เทพบุตรองค์ที่สองกล่าวว่า “ใครที่หาทรัพย์มาได้โดย
ชอบธรรม ไม่ล่อลวงเอาทรัพย์มา ได้โภคทรัพย์แล้วไม่มัวเมา ผู้
นั้นควรที่จะประดับดอกไม้ทิพย์” ปุโรหิตกล่าวคำเท็จว่าตนเองมี
คุณสมบัติเหล่านี้ เทพบุตรจึงให้ดอกไม้ทิพย์ เมื่อได้แล้วยัง
ขอกับองค์ที่สามอีก
เทพบุตรองค์ที่สามกล่าวว่า “ผู้ที่มีจิตมั่นคง มีศรัทธาไม่
คลอนแคลน ไม่บริโภคของดีเพียงคนเดียว ผู้นั้นแลควรที่จะ
ประดับดอกไม้ทิพย์” ปุโรหิตใช้วิธีเดิม จนถึงองค์สุดท้าย ซึ่ง
กล่าวว่า “ผู้ที่ไม่บริภาษสัตบุรุษ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง พูด
อย่างไรทำอย่างนั้น จึงสมควรที่จะประดับดอกไม้ทิพย์” ปุโรหิต
ยังกล่าวคำเท็จเพื่อรับเอาดอกไม้นั้นมาประดับอีก เทวดาทั้งสี่
จึงให้เทริดดอกไม้ทิพย์แก่ปุโรหิต จากนั้นก็พากันกลับเทวโลก
ทันทีที่ลับหลังเทพบุตรทั้งสี่ ทุกขเวทนาอันแรงกล้าได้
เกิดขึ้นกับปุโรหิต ศีรษะของปุโรหิตเหมือนถูกทิ่มด้วยหอกที่