ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 534/591

ธรรมะเพื่อประชาชll การหว่านไถ อย่างอริยะ ๕๓๓ ครั้นกสิภารทวาชพราหมณ์ฟังพระธรรมเทศนาซึ่งมี เนื้อความลึกซึ้งเช่นนี้แล้ว ก็เข้าใจว่าคนบริโภคผลแห่งการไถนา ของตนแล้ว วันรุ่งขึ้นก็ยังคงหิวข้าวเช่นเดิม แต่คนบริโภคผล แห่งการไถที่เป็นอมตะนี้ ย่อมพ้นจากทุกข์ได้ จึงบังเกิดความ เลื่อมใส ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า “ภาษิตของพระองค์ แจ่มแจ้งนัก พระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนกปริยาย ดุจ หงายภาชนะที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง ส่อง ประทีปในที่มืด ด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักมองเห็นได้ ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์นี้ ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้ากับ พระธรรม และพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็นอุบาสก ผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ จนตลอดชีวิต” จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่าการทําไร่ไถนาทางธรรมของ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ท่านหมายถึงการแผ้วถางหนทางพระ นิพพานเป็นอานิสงส์ มีผลเป็นอมฤตธรรม มีแต่ความสุขล้วนๆ ไม่มีทุกข์เจือปน เมื่อไถเสร็จแล้ว ก็ไม่ต้องมาเริ่มต้นใหม่ เสร็จ แล้วก็เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจกันจริงๆ สิ้นภพสิ้นชาติ หมดความ หิวกระหาย หมดความอาลัยในโลกทั้งปวง มีแต่มุ่งไปสู่ความ บริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะฉะนั้น เมื่อเราทำบุญกับผู้บริสุทธิ์ กระแสธารแห่งบุญย่อมจะบังเกิดขึ้นกับตัวเราด้วย เนื้อนาบุญ