ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
การหว่านไถ อย่างอริยะ
៥២៩
การให้ทาน เป็นสิ่งสําคัญต่อการดำาเนินชีวิต เพราะทานเป็น
บันไดก้าวแรกในการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้สูงขึ้น ทานสามารถ
เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตจากคนธรรมดา กลายมาเป็นมหาเศรษฐี
ผู้มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่องได้ จากปุถุชนกลายมาเป็น
พระอริยเจ้า ผู้ถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิตก็ได้ อย่างไรก็ดีจะ
เป็นผู้ยินดีในการให้ทานอยู่เสมอ การรู้จักเลือกผู้รับก็เป็นสิ่ง
ที่สำคัญ เพราะบุญกุศลที่เกิดจากการให้ทาน จะมีอานิสงส์ใหญ่
หรือได้ผลน้อย ย่อมขึ้นอยู่กับปฏิคาหกคือผู้รับด้วย การพิจารณา
ถึงบุญเขต ก็เปรียบเหมือนการเลือกเนื้อนาดีที่จะหว่านข้าวกล้า
ลงไป การทำบุญก็เช่นเดียวกัน ต้องเลือกเนื้อนาบุญที่ดี ผลจึง
จะงอกงามไพศาล
*ดังเช่นในสมัยพุทธกาล พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่
ในทักขิณาคีรีชนบท แคว้นมคธ สมัยนั้น ตรงกับช่วงฤดูกาล
หว่านข้าวกล้า กสิภารทวาชพราหมณ์ซึ่งเป็นเศรษฐีย่อมๆ คนหนึ่ง
เป็นที่รู้จักของคนทั้งเมืองได้สั่งให้คนในบ้านเทียมไถจำนวนมากถึง
๕๐๐ แอก เพื่อเริ่มไถนา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเห็นพราหมณ์
เข้ามาในข่ายพระญาณ พระองค์รู้ทันทีว่า พราหมณ์ผู้มีบุญท่าน
*มก. เล่ม ๒๕ หน้า ๒๔๓