ผู้ถึงความพินาศในหลักธรรม : หน้า 417/591

ผู้ถึงความพินาศ ๔๑๖ กินไม่เหมีอนกันเช่นนี้ การปรนนิบัติของเรากับท่านจะทําได้ ลำบาก” กาตอบว่า “นาย เวลาท่านบินไปหากิน ข้าพเจ้าก็ขอ บินไปหากินด้วย” พระโพธิสัตว์จึงสอนว่า “ดีแล้ว ขอท่านพึง เป็นผู้ไม่ประมาทเถิด" พระโพธิสัตว์กล่าวสอนกาดังนี้แล้วก็เที่ยวแสวงหาอาหาร กินอาหารมีพืชพรรณติณชาติ เป็นต้น ขณะพระโพธิสัตว์กำลัง หากิน กาก็บินไปพบกองขี้วัว จึงคุ้ยจิกกินตัวหนอน เมื่อเต็ม กระเพาะก็รีบบินไปรอก่อน แล้วทําเป็นสอนพระโพธิสัตว์ผู้บิน ตามมาข้างหลังว่า “นาย ท่านเที่ยวเกินเวลา การทำตนเป็นผู้ ตะกละตะกลามหาควรไม่” จากนั้นกาได้บินเข้าไปในโรงครัว พร้อมกับพระโพธิสัตว์ พ่อครัวเห็นดังนั้นก็กล่าวว่า “นกพิราบ ของเราพาตัวอื่นมา"พ่อครัวจึงแขวนกระเช้าให้กาได้อาศัยอยู่ด้วย วันหนึ่ง มีคนน่าปลาและเนื้อจํานวนมากมาให้ท่านเศรษฐี พ่อครัวรับมาแขวนไว้ในโรงครัว กาเห็นแล้วเกิดความโลภ คิด ในใจว่า “พรุ่งนี้เราจะไม่ไปหากิน จะกินปลาและเนื้อนี้” จึง แกล้งทำเป็นนอนป่วย รุ่งเช้าพระโพธิสัตว์จะไปหาอาหาร ร้อง เรียกว่า “เราไปกันเถิด กาผู้สหาย” กาตอบว่า “นาย ท่านไป เถิด ข้าพเจ้ากำลังปวดท้อง” พระโพธิสัตว์กล่าวว่า “สหายเอ๋ย ธรรมดาโรคปวดท้องไม่เคยเกิดขึ้นในพวกกาเลย แต่ไหนแต่ไร