ตัณหาที่ไม่มีที่สิ้นสุด : หน้า 98/591

Dsuem ประชาช ตัณหาไม่สิ้นสุด ៩៧ ตัณหา คือความทะยานอยาก ที่ทำให้มนุษย์ต้อง แสวงหากันไม่มีที่สิ้นสุด ชีวิตจึงไม่มีการหยุดนิ่ง ยิ่งแสวงหา ยิ่งห่างไกลจากตัวตนที่แท้จริง จากสัจธรรมความเป็นจริง แม้ได้สิ่งหนึ่งมาก็ยังไม่เพียงพอ ยังอยากได้ในสิ่งที่ดีกว่า ยิ่งๆ ขึ้นไป การแสวงหาความพอใจในเบญจกามคุณ ยากที่จะทำให้ เต็มอิ่มได้ เรื่องนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสถึงอดีตชาติของ พระองค์เองให้พระภิกษุสงฆ์ฟังว่า *ในยุคต้นกัป มีพระเจ้ามหาราชพระองค์หนึ่ง เสวยสิริ ราชสมบัติเป็นบรมกษัตริย์ในยุคต้นๆ พระองค์ทรงมีพระราช โอรสพระนามว่าพระเจ้าโรชราช พระเจ้าโรชราชทรงมีพระราช โอรสพระนามว่า พระเจ้าวรโรชราช และมีการสืบสันตติวงศ์ ต่อมาอีก ๔ พระองค์ จนถึงยุคของพระเจ้ามันธาตุราช พระเจ้ามันธาตุราชในสมัยนั้น คือพระบรมโพธิสัตว์ ของเรา ซึ่งมาบังเกิดเพื่อที่จะสั่งสมบารมีให้แก่รอบ ท่านเป็นผู้ มีบุญญาธิการมาก เป็นพระเจ้าจักรพรรดิสมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ มีฤทธานุภาพแผ่ไปในทวีปใหญ่ทั้ง ๔ มีทวีปน้อย ๒,๐๐๐ เป็น บริวาร ไม่มีผู้ใดบังอาจเป็นศัตรูกับพระองค์ เพราะทรงเอาชนะ *มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๓๒