การบำเพ็ญบุญและคุณธรรมของพระติสสเถระ : หน้า 551/591

อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง ๕๕๐ อยากทําบุญเป็นสังฆทาน นางได้จัดเตรียมน้ำนมและอาหาร คอยพระเถระ ทันทีที่พระเถระมาถึงประตูบ้านนางได้ถวาย อาหารจนเต็มบาตร พระเถระรับแล้วก็นําอาหารกลับไปถวาย พระอีก ๕๐ รูป ที่กำลังรอคอยอยู่ในถ้ำ พระติสสเถระนำบิณฑบาตพร้อมด้วยข้าวปลาอาหารที่ มหาอุบาสิกาจัดเตรียมไว้นั้น เข้าไปถวายพระเถระทั้ง ๕๐ รูป กล่าวเชื้อเชิญให้ท่านฉันตามสบาย จากนั้นได้ถวายอาหารจน พอเพียงแก่ความต้องการของพระเถระทุกรูป ส่วนตัวท่านเอง นั้นก็ฉันพอยังอัตภาพให้เป็นไปได้เท่านั้น หลังจากฉันภัตตาหารแล้ว พระสังฆเถระถามพระติสสะ ว่า “ท่านได้บรรลุโลกุตตรธรรมหรือยัง” พระติสสเถระตอบว่า โลกุตตรธรรมของท่านนั้นไม่มีหรอก ครั้นถูกถามต่อไปว่า “ถ้า เช่นนั้น ท่านคงได้ฌานกระมัง” ท่านก็ตอบปฏิเสธอีก ค่าตอบ ของท่านยิ่งทำให้พระมหาเถระทั้ง ๕๐ รูป เกิดความกังขาขึ้นมา ในใจ ทั้งอัศจรรย์ใจในคุณธรรมของพระติสสเถระ จึงไต่ถามต่อ ไปว่า “เมื่อไม่มีคุณวิเศษภายในอะไรเลย ทำไมท่านจึงไม่ลำบาก ในอาหารบิณฑบาต อีกทั้งเป็นที่รักยิ่งนัก” พระเถระตอบว่า ท่านได้บำเพ็ญสาราณียธรรมมาตั้งแต่ ออกบวช เมื่อท่านบำเพ็ญได้ครบบริบูรณ์แล้ว แม้มีภิกษุแสนรูป